Mauritius goes west

Mauritius heeft de technologie en de knowhow, wij het land en de arbeidskracht, zegt Harison Edmond Randriarimanana, minister van Landbouw en Visserij in Madagascar. Vorige maand kreeg hij een delegatie van potentiële investeerders uit Mauritius op bezoek, en die hebben indruk gemaakt.

Mauritius, een belangrijke toeristische bestemming en textielexporteur maar ook een traditionele producent van rietsuiker, is ongeveer 300 keer kleiner dan Madagascar. Maar het bruto binnenlands product van Mauritius bedroeg vorig jaar wel 4,2 miljard dollar (3,5 miljard euro); een half miljard dollar meer dan dat van Madagascar.

De president van Madagascar, Marc Ravalomanana, had in november bij een bezoek aan Mauritius de landbouwers daar uitgenodigd in zijn land te investeren. Geïnteresseerde ondernemers kunnen rekenen op belastingvoordelen en andere aantrekkelijke voorwaarden.

Maar eigenlijk zijn er geen stimuli nodig om Mauritius over de streep te trekken. Op Mauritius hebben we gewoon geen land over om meer voedsel te produceren, zegt Arvin Boolell, minister van Agro-industrie en Visserij. Als we deze kans niet grijpen, zullen anderen onze plaats innemen.

Naast suiker produceert Mauritius ook wat fruit en groenten, maar het eiland moet het leeuwendeel van de levensmiddelen die het nodig heeft, invoeren. Dat kost veel, en door de stijgende brandstofprijzen loopt de factuur almaar op. Voedsel invoeren vanuit Madagascar, dat maar 800 kilometer verderop ligt, kan de kosten drukken.

Dat is des te harder nodig omdat de textielsector op Mauritius, de grootste deviezenbron, kreunt onder de concurrentie van China. Mauritius moet besparen, en liefst ook nieuwe inkomstenbronnen vinden.

De landbouw op Madagascar biedt daartoe alle mogelijkheden, zegt minister Boolell. Er is plaats genoeg om aan veeteelt te doen en melk te produceren. Ook grootschalige fruitplantages vormen geen probleem. Fruitsoorten als litchi’s kunnen naar Europa worden uitgevoerd.

Shreedanand Cullychurn, een ondernemers uit Mauritius, exporteert nu al fruit uit Madagascar naar Europa. Toen ik in 1998 voor het eerst in Madagascar kwam, was ik verbaasd hoeveel litchi’s, limoenen en andere fruitsoorten gewoon onder de bomen wegrotten. Drie maanden later exporteerde ik mijn eerste tien ton litchi’s naar Europa, en vorig jaar zat ik al aan 250 ton, zegt Cullychurn.

Slechte wegen en havens en hopeloos inefficiënte haven- en douanediensten schrikken sommige ondernemers uit Mauritius nog af. Ook de normen op het vlak van hygiëne in de omgang met levensmiddelen liggen in Madagascar veel lager dan op Mauritius en in Europa. Maar ook op die gebieden kan de knowhow van Mauritius allicht wonderen doen. (PD)