‘Meer werkgelegenheid vergt betere internationale coördinatie’ (IAO-rapport)

In haar eindrapport vraagt de commissie dat degelijk werk een prioriteit wordt op de politieke agenda, omdat dat is wat de mensen willen. Heel wat mensen zouden anders tegen de globalisering aankijken wanneer er een oplossing komt voor de werkloosheid, zo verklaarde de IAO-directeur-generaal Juan Somavia. Elke politicus weet tegenwoordig dat hij geen kans maakt in de verkiezingen wanneer hij inzake werkgelegenheid niets te bieden heeft. Wanneer we ons niet gaan bezig houden met de sociale dimensie van de globalisering staat de wereld voor ernstige problemen.

Onder degelijk werk verstaat de ILO werkgelegenheid, bevredigende salarissen, respect voor sociale rechten en vakbonden, sociale bescherming en veiligheid op het werk. Toch krijgen andere VN-instellingen, de Wereldbank en het Internationaal Muntfonds vaak het verwijt dat ze die rechten ondergraven. In de hoop een ruimer perspectief op globalisering te openen, startte de IAO twee jaar geleden met de commissie van 19 experts uit de politiek, de academische wereld, vakbonden, ngo’s en bedrijven. De Commissie kwam tot het besluit dat de globalisering van koers moet veranderen om voor zoveel mogelijk mensen tot voordeel te zijn. Ze biedt naar eigen zeggen geen wonderoplossingen maar ziet voor heel wat onderwerpen op korte termijn vooruitgang mogelijk.

Een probleem dat dringend moet worden aangepakt is het gebrek aan efficiëntie en transparantie bij de internationale instellingen. De Wereldhandelorganisatie, de Wereldbank en het IMF, de organisaties die zich met de economie bezighouden, hebben veel meer invloed dat de IAO of UNEP, die sociale en ecologische thema’s behandelen. Het gevolg zijn tegenstrijdigheden in het beleid van internationale organisaties en een onevenwicht tussen economische, sociale en ecologische belangen.

Wanneer werkgelegenheid de belangrijkste zorg van de mensen is, moeten de multilaterale organisaties samen een geïntegreerd beleid uitwerken voor groei, investeringen en nieuwe banen, zo vindt Somavia. De Finse presidente Tarja Halonen, co-voorzitster van de commissie, besluit uit gesprekken met de Wereldbank en het IMF dat deze instellingen bereid zouden zijn landen meer autonomie te geven bij het opstellen van een ontwikkelingsbeleid.

De Commissie is er zich van bewust dat de coördinatiemechanismen tussen de internationale instellingen nooit tot stand zijn gekomen. Internationale instellingen als de WHO en de IAO moeten daarom proberen respect op te brengen voor elkaars waarden en dolstellingen. Een coherente politiek en samenwerking zijn van essentieel belang, zei Halonen.