Mensenrechtenorganisaties verdeeld over Wikileaks

Enkele dagen voor de publicatie van de documenten schreef HRF-voorzitter Elisa Massimino Wikileaks-baas Julian Assange een brief. Daarin waarschuwde ze dat de publicatie van namen “van individuen of organisaties in repressieve landen (zoals Iran, China, Rusland en Cuba) extreem roekeloos is omdat ze het risico op vervolging, gevangenneming en geweld verhoogt.”

“Mensenrechtenactivisten in repressieve en autoritaire landen kijken aan tegen vele gevaren omdat de overheden in die landen ze regelmatig lastigvallen, mishandelen en arresteren. Eén van de gevaren is beschuldigd te worden van buitenlandse steun of samenwerking met buitenlandse regimes, waardoor ze nog kwetsbaarder worden”, schrijft ze.

Michael Ratner, voorzitter van het Amerikaanse Center for Constitutional Rights, ziet dat anders. “De aanklacht door sommige mensenrechtengroepen klopt niet met de feiten. Voor zover ik weet zijn er geen namen van mensenrechtenactivisten vrijgegeven in de Wikileaks-documenten, en zijn ze ook niet in gevaar gebracht.”

Volgens Ratner is er geen probleem, omdat Wikileaks enkel berichten gepubliceerd heeft die de organisatie zelf gecontroleerd en in sommige gevallen ook geredigeerd heeft. “Mensenrechtengroeperingen zouden bezorgd moeten zijn over de echte inhoud van deze documenten: wat ze zeggen over foltering, executies, illegale oorlogen, steun van onze bondgenoten aan het terrorisme, corruptie in regeringen die door de VS gesteund worden en de pogingen om zich te mengen in rechtszaken rond CIA- en andere ambtenaren in Spanje en Duitsland”.

Afghanistan

De Afghaanse Onafhankelijke Mensenrechtencommissie, Amnesty International en andere organisaties stuurden een aantal e-mails naar Assange met de uitdrukkelijke vraag om ook de namen te verwijderen van Afghanen die met de VS of Navo-bondgenoten samenwerken.

Verschillende mensenrechtenorganisaties houden hun reactie op de publicatie van de documenten nog in beraad, zoals de American Civil Liberties Union en Amnesty International. Maar toen Wikileaks vorige zomer de documenten over de Afghaanse oorlog vrijgaf, was Amnesty “bezorgd” en had de organisatie kritiek op de aanpak van Wikileaks. De organisatie kreeg toen bijval van andere mensenrechtengroepen zoals de Campaign for Innocent Victims in Conflict, het Open Society Institute, de Afghanistan Independent Human Rights Commission en het Afghaanse bureau van de International Crisis Group.