Mexicaanse justitie stuurt slachtoffer verkrachting wandelen
De verkrachter van een minderjarige Mexicaanse met downsyndroom is nog steeds op vrije voeten. Justitie laat het slachtoffer in de kou staan, een abortus wordt haar geweigerd. In de deelstaat waar ze woont is het aantal verkrachtingen de laatste jaren fors gestegen.
Celestino López Hernández, een man die een inheemse vrouw met downsyndroom bij meerdere gelegenheden heeft verkracht, is nog steeds op vrije voeten. Nochtans was klacht tegen hem ingediend en werd een arrestatiebevel uitgevaardigd. Maar de politie vond het naar eigen zeggen te gevaarlijk om naar Huixtán te gaan, waar de feiten zich afspeelden, omdat er gewapende groepen zijn; in 1994 werd het Zapatistisch Nationaal Bevrijdingsleger actief in deze regio.
Abortus geweigerd
Hilda Álvarez Hernández, het slachtoffer, werd tien jaar geleden de eerste keer verkracht. Ze was toen zestien. Haar moeder, Celia Hernández, reist nu voortdurend naar San Cristóbal de las Casas, de derde stad van de deelstaat Chiapas, om te horen of de verkrachter al aangehouden is.
“Ik wist niet dat ze mijn dochter verkrachtten, tot ik merkte dat ze niet langer haar maandstonden had”, zegt de moeder. “Ik stelde vast dat ze zwanger was en kwam zo te weten dat ze verkracht was.”
Ook bij de gezondheidsdiensten werd ze wandelen gestuurd. Volgens de wet had haar dochter de zwangerschap mogen onderbreken – er was sprake van verkrachting, van levensgevaar voor de moeder, en van ernstige aangeboren afwijkingen – maar de abortus werd haar geweigerd.
Toen ze zes maand zwanger was, kreeg ze een bloeding en werd de foetus doodgeboren. De moeder kreeg tot haar ontzetting van de arts te horen dat haar dochter beter gesteriliseerd werd, zodat ze, om te woorden van de arts te gebruiken, “niet in verwachting zou raken als het opnieuw gebeurde.”
Baby met downsyndroom
In 2007 werd Hilda Álvarez Hernández opnieuw verkracht door dezelfde man. Ze raakte opnieuw zwanger en bracht een dochter ter wereld, ook met downsyndroom.
“Het leven op het platteland is hard”, zegt de zeventigjarige moeder. “Een dag volstaat niet om maïs te pellen, het graan te malen, tortilla’s te maken, eten te maken, voor de kinderen te zorgen, op het land te helpen, kleren te wassen. Er blijft nauwelijks tijd over om te eten. Dokters zijn er niet, medicijnen evenmin. Ik ben oud, ik wilde niet dat Hilda een kind kreeg. Ik kan nauwelijks voor haar zorgen. Wie gaat voor hen zorgen wanneer ik er niet meer ben?”
Aantal verkrachtingen verdubbeld
In Chiapas, een deelstaat in het zuiden van Mexico, heeft het openbaar ministerie het aantal klachten voor verkrachtingen zien verdubbelen van 14,8 per 100.000 vrouwen in 2005 tot 34 per 100.000 vrouwen in 2009.
In de rangschikking van de 32 deelstaten volgens het aantal verkrachtingen ging Chiapas in nauwelijks vier jaar van plaats 25 naar plaats 10, volgens gegevens van de bijzondere femicide-commissie van de Kamer van Volksvertegenwoordigers.
Vorige week nog publiceerde een groep van zeven Mexicaanse organisaties een rapport, dat in juli door een speciale VN-commissie zal worden onderzocht.
Daarin staat dat de Mexicaanse overheid vrouwelijke slachtoffers van geweld aan hun lot over laat. De vrouwen krijgen geen toegang tot justitie, de daden blijven onbestraft en van preventie is geen sprake, stelt het rapport.
De studie ‘Femicide in Mexico’ van VN-Vrouwen, regering en parlement becijferde dat van 1985 tot 2009 34.176 vrouwen zijn vermoord, met een stijging sinds 2005.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2798 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Column
-
Interview
-
Nieuws
-
Nieuws
-
De Ontwikkelaars
-
Analyse