Mexico kondigt reddingsplan aan

President Felipe Calderón klonk opvallend hoopvol toen hij gisteren de pers verzamelde in het Nationaal Paleis. Hij stelde er een programma voor om de groei en werkgelegenheid in Mexico in deze tijd van crisis te verzekeren. De kosten er van kunnen worden gedekt door overschotten van de voorbije jaren. Heel veel maakt dat niet uit, want de begroting van 2009 vertoont sowieso al een tekort. Volgens Calderón zijn er nu eenmaal “grote aanpassingen nodig om de stabiliteit van de economie te behouden”. De aangekondigde maatregelen omvatten onder meer het bevriezen van de brandstofprijzen, investeringen in infrastructuur en energie, het verhogen van de concurrentiekracht van de bedrijven en het bieden van meer transparantie over de overheidsuitgaven, om zo het vertrouwen van de burgers te herstellen.

Eendracht

Calderón benadrukte dat het plan niet enkel van de regering komt. Hij had het over een “gezamenlijk front” tegen de crisis, bestaande uit enerzijds de ministeries van economie, sociale zekerheid, communicatie en transport en anderzijds vakbonden en werkgeversorganisaties uit alle belangrijke sectoren. Calderón drukte ten slotte nog zijn hoop uit dat men dit plan zou aangrijpen om de rangen te sluiten en samen te werken aan een weg uit de crisis. Hoe moeilijk dat samenwerken voor sommigen ook mag zijn in een verkiezingsjaar als 2009.  

Extra kwetsbaar

Verschillende sectoren schreeuwen al maanden om financiële hulp vanwege de regering. Vooral de auto-industrie is er erg aan toe. Zowel bedrijven als particulieren hebben het bovendien moeilijk om rond te komen door de forse prijsstijgingen van elektriciteit, voedsel en brandstoffen. Analisten voorspellen voor Mexico in 2009 een maximale economische groei van 0,1 procent, terwijl de inflatie eind 2008 met 6,5 procent bijna dubbel zo hoog lag dan een jaar eerder. 
Hoewel de hele wereld momenteel gebukt gaat onder de economische crisis, blijkt Mexico er extra kwetsbaar voor. Het land heeft namelijk erg sterke banden met de Amerikaanse markt, en daar is de vraag volledig gekelderd. Normaal gezien komt maar liefst 80 tot 90 procent van de Mexicaanse export op de Amerikaanse markt terecht. Dat de crisis naar Mexico zou overslaan, was dus onvermijdelijk. Mexico heeft ook nauwelijks banken die niet in buitenlandse handen zijn. Zo is de op één na grootste bank, Banamex, eigendom van het Amerikaanse en door de crisis erg getroffen Citigroup. 

Investeringen

Een uitgebreid reddingsplan van 25 punten moet nu soelaas brengen. De grootste zorg is de werkgelegenheid. Om die te garanderen, wil de overheid zorgen voor investeringen in infrastructuur van ongeveer 570 miljard peso’s (31 miljard euro). Het gaat onder meer om de aanbouw van of herstellingswerken aan scholen, wegen en bruggen. 40 procent daarvan zal de regering zelf betalen, voor de rest worden investeerders gezocht. Op die manier hoopt men tijdelijk 250.000 extra banen te creëren. Voorts krijgt de landbouwsector een lening van 4,5 miljard euro, en komen er voor 2 miljard euro extra investeringen in de zwaarst getroffen sectoren van de industrie (voornamelijk de auto-industrie), om te vermijden dat er massale ontslagen zouden vallen. Kleine en middelgrote bedrijven van eigen bodem krijgen eveneens een duwtje in de rug. De overheid belooft om dit jaar 20 procent van haar aankopen enkel bij hen te doen.

Andere maatregelen

Wie toch zonder baan komt te zitten door de crisis krijgt ook een deel van de koek. De medische kosten worden vanaf nu nog 6 maanden na het ontslag (in plaats van 2) door de overheid gedekt. Gezinnen met een laag inkomen krijgen bovendien de kans om verouderde elektronische toestellen gratis in te ruilen voor nieuwe. Dat moet niet enkel de productie in stand houden, maar zorgt ook voor efficiënter energieverbruik en is gewoon veel minder gevaarlijk. 
Een groot deel van het vrijgemaakte geld wordt daarnaast besteed aan het bevriezen van de brandstofprijzen. Aardgas zal zelfs eerst 10 procent goedkoper gemaakt worden. Ook de elektriciteitskosten voor bedrijven gaan naar omlaag, en dit met minstens 20 procent. 

Reacties

De eerste reacties op het plan zijn in ieder geval positief. Vakbonden en bedrijven werkten zelf mee aan het akkoord en staan er dan ook logischerwijs achter. Maar ook onafhankelijke economische experts hadden het over een solide, goed doordacht plan. Alleen valt volgens hen nog af te wachten of het voldoende zal zijn om heelhuids door de crisis te komen. Economist Alfredo Coutiño van analysebedrijf Moody’s vreest alvast dat het “de vrije val van de Mexicaanse economie niet zal kunnen stoppen”.
Een punt van kritiek is ook dat er wel veel en goed geïnvesteerd zal worden, maar dat het opmerkelijk is dat de regering blijkbaar niet de intentie heeft tegelijk ook te besparen, door bijvoorbeeld te snoeien in overheidsuitgaven. Er wordt wel gesproken over meer transparantie op dat vlak, maar niet over het drukken van de kosten. President Calderón zelf gaat de toekomst in elk geval met vertrouwen tegemoet. Volgens hem bevestigen verschillende rapporten dat Mexico “veel beter voorbereid is op een crisis dan dit in het verleden het geval was”.