Mexico wordt nog heter en droger

Tegen 2030 zou de gemiddelde dagtemperatuur in Mexico al met 1,4 graden Celsius stijgen in vergelijking met het gemiddelde van de afgelopen dertig jaar. Tegen 2090 zou de stijging vier graden kunnen bedragen, een dramatische toename. Daarmee zou meer dan de helft van de dagen en nachten in Mexico naar plaatselijke begrippen heet worden.

Volgens het VN-klimaatpanel IPCC kan de gemiddelde temperatuur op aarde tegen 2100 met 4,5 graden Celsius toenemen. Maar wat betekent dat voor individuele landen? Dat is wat de Universiteit van Oxford met financiële steun van het VN-Ontwikkelingsprogramma uitzocht voor 52 ontwikkelingslanden.

Voor Mexico leiden alle klimaatmodellen tot hetzelfde resultaat, zegt Carol McSweeney van de School voor Geografie en Milieu van Oxford. Het land wordt veel droger en warmer, en dat gaat het snelst in het noorden en het centrum van het land.

Heter en droger

Volgens het onderzoek is de gemiddelde temperatuur in Mexico sinds 1960 al met 0,6 graden Celsius gestegen. Het aantal hete dagen – met temperaturen die vergelijkbaar zijn met de tien procent warmste dagen van de voorbije dertig jaar, steeg tussen 1960 en 2003 al met 36 dagen. Tegen 2060 wordt een derde van alle dagen in Mexico heet, en tegen 2090 meer dan de helft.

Door regionale uitschieters wordt het in sommige delen van Mexico ronduit ondraaglijk tegen 2090. In het centrum en het noorden stijgt de temperatuur met zes tot zeven graden. Koude dagen kent Mexico tegen dan nog nauwelijks – hoogstens drie à vier per jaar.

Het wordt ook droger in Mexico: binnen 80 jaar valt er drie tot vijftien procent minder neerslag dan nu. De mensen in de kustgebieden krijgen wel natte voeten, als gevolg van de stijging van de zeespiegel. Het zeeniveau rond het schiereiland Yucatán, de belangrijkste toeristische troef van Mexico, zou deze eeuw met 56 centimeter stijgen.

De wetenschappers waarschuwen dat hun voorspellingen niet 100 procent zeker zijn en enkel algemene trends weergeven Vooral de hoeveelheid neerslag kan van streek tot streek en over de jaren heen sterk verschillen. In de modellen die de stijging van de zeespiegel berekenen, zijn ook nog niet alle variabelen opgenomen. Misschien doet het afsmelten van gletsjers en de ijskappen van Groenland en de Zuidpool het peil nog verder stijgen.

McSweeney vindt dat er nog meer studies nodig zijn vooraleer de Mexicaanse regering haar beleid begint af te stemmen op de voorspellingen. Volgens Juan González, een expert milieurecht van de Autonome Universiteit van Mexico-stad, zouden beleidsmakers in Mexico wel al hun kortetermijndenken kunnen laten varen en werk maken van “een ambitieus en realistisch plan om alternatieve energiebronnen te ontwikkelen”. Dat zou ook in economisch opzicht verstandig zijn. Mexico is een belangrijke producent van aardolie, maar de gekende Mexicaanse velden raken al binnen enkele jaren uitgeput.