Minicomputers helpen bij hulpverdeling in Burundi

Na vijftien jaar burgeroorlog en verschillende natuurrampen heerst er grote armoede en honger in Burundi. Amper 28 procent van de Burundezen heeft genoeg te eten en meer dan helft van de bevolking is chronisch ondervoed.
Het Wereldvoedselprogramma (WFP) wil 3,7 miljoen ton voedsel uitdelen aan 90 miljoen mensen in 73 landen, waaronder Burundi. Om te bepalen hoe dat voedsel best verdeeld kan worden, voert het WFP onderzoeken uit in elk van de landen.
“Normaal gaat een onderzoeksteam op pad met een hele hoop formulieren”, zegt Marc Neilson van WFP in Burundi. “Je schrijft op wat de lokale bevolking zegt en je vinkt hokjes aan op papier.” Maar in Burundi pakt de WFP het anders aan. De antwoorden worden sinds maart rechtstreeks in een zakcomputer of PDA getikt. Die zijn nauwelijks groter dan een telefoon en moeten maar om de paar dagen opgeladen worden.
De WFP-medewerker gebruikt de zakcomputer om gegevens te verzamelen over wat de bevolking eet, hoe mensen het eten klaarmaken en welke brandstof ze daarvoor nodig hebben.

Tijdswinst

Die gegevens worden gebruikt om de voedselsituatie van het land te schetsen. Burundi wordt als “rode zone” ingedeeld door het WFP, een teken dat het grote kans loopt op voedseltekorten. De voorbije jaren heeft het WFP meer dan zeshonderdduizend van de zeven miljoen Burundezen geholpen met voedselhulp.
De logistiek en de snelheid van die steun zijn cruciaal: bijna 40.000 kinderen onder de vijf jaar lopen het risico te sterven aan acute ondervoeding. Daarom moet voedsel zo snel mogelijk bij diegenen terechtkomen die het het dringendst nodig hebben.
Een PDA kost ruim 140 euro, zegt Neilson. Twee toestellen per provincie volstaan. Dat is een goede investering, want dankzij de apparaten komt de voedselhulp sneller en efficiënter bij de noodlijdende bevolking. “Elk middel dat ons betere gegevens oplevert en het proces kan versnellen is voor mij absoluut de investering waard”, zegt Neilson. De info hoeft niet langer van papieren formulieren overgetikt worden op de computer. Dat spaart tijd uit en vermindert de kans op fouten.

Draadloos

En het kan nog sneller, zegt Neilson. Momenteel worden de gegevens nog opgeslagen op een geheugenkaartje, dat vervolgens naar het kantoor in Bujumbura verzonden wordt. Maar binnenkort moet dat draadloos kunnen via het gsm-netwerk.
Enkele maanden geleden hebben de telecomoperatoren in Burundi een overeenkomst getekend waardoor er breedband dataverkeer mogelijk wordt in het land. Ook de armen en hongerigen in het land zullen indirect van dat geavanceerde telecomnetwerk kunnen profiteren, omdat voedselhulp sneller te plaatse zal zijn.