Moeten ijsberen verhuizen naar Antarctica?

Het is niet eerste keer dat de temperatuur op aarde verandert en diersoorten moeten verhuizen om te overleven. Maar dat is wel veel moeilijker geworden nu onaangetaste gebieden veel kleiner en meer geïsoleerd zijn en barrières als steden, dorpen en wegen de trekroutes versperren.
Migreren is voor de ene diersoort al makkelijker dan voor de andere. Vlinders kunnen makkelijk enkele honderden kilometers noordwaarts trekken, maar bergdieren die vast zitten op hoge toppen in zuidelijk Europa zijn niet in staat om bergketens in het noorden te bereiken. Deskundigen uit Australië, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten roepen daarom in het wetenschappelijke tijdschrift Science op om die soorten een handje te helpen. “Geassisteerde migratie of kolonisatie” kan een laatste reddingsmiddel voor bedreigde soorten vormen.

Problemen niet verplaatsen

De strijd tegen de klimaatverandering moet nog altijd de absolute prioriteit krijgen, maar de snelheid waarmee sommige dieren uitsterven, dwingt ons tot drastische maatregelen, argumenteren de auteurs van het artikel in Science. Ze schrijven dat ze zich er van bewust zijn dat dergelijke gedwongen verhuizingen grote gevolgen kunnen hebben voor de ecosystemen waar de dieren terechtkomen. Geassisteerde migratie kan dan ook enkel voor ecologisch belangrijke diersoorten waarvan vaststaat dat ze zonder migratie hoe dan ook ten dode opgeschreven zijn.
De auteurs stellen in het artikel meteen criteria op over hoe die beslissing moet genomen worden. De soorten moeten makkelijk te vangen zijn, makkelijk te kweken en makkelijk te verhuizen. Bovendien mogen ze geen schade aanrichten in hun nieuwe ecosysteem die groter is dan de biologische schade die ontstaat door hun uitsterven.
“Passief assisteren bij de migratie van koraalriffen is acceptabel, maar ijsberen verhuizen naar Antarctica, waar ze de pinguïns zouden uitroeien, is dat natuurlijk niet”, zegt professor Camille Parmesan van de University of Texas. “Uiteindelijk zal de beslissing om een diersoort te verhuizen niet enkel op harde wetenschap gebaseerd zijn, maar ook op ethische gronden.” De auteurs vragen dat op zijn minst het taboe doorbroken wordt zodat het debat over geassisteerde migratie gevoerd kan worden in de wetenschappelijke gemeenschap. “Milieubescherming is nooit een exacte wetenschap geweest,” zegt Parmesan. “Maar de klimaatverandering dwingt ons om het beschermen van de biodiversiteit fundamenteel te herdefiniëren.”