Mooie vrouwen zijn lelijke eendjes van de arbeidsmarkt

Ik heb meegedaan aan verschillende proeven bij telecombedrijven in Lubumbashi, maar ik werd nooit geselecteerd. Ik ben gewoon te mooi, zegt de 27-jarige Rachel Chama. De jonge vrouw is nu al vier jaar werkloos, ondanks het feit dat ze in 1999 een informaticadiploma behaalde in Zuid-Afrika. Mademoiselle, zou één van de personeelschefs haar ronduit gezegd hebben, ik neem geen vrouwen zoals u in dienst want ze worden te snel weggekaapt voor een huwelijk. De ‘belles mamans’ bezorgen ons te veel problemen. Veel bedrijfsleiders denken ook dat de mooie Congolese vrouwen hun diploma enkel met hun charmes hebben afgedwongen.

Als we de ngo’s in de streek mogen geloven, zijn gevallen zoals Rachel, die op het eerste zicht erg anekdotisch lijken, schering en inslag in de provincie Katanga. Wij maken ons ernstige zorgen over deze vorm van discriminatie, zegt Alphonsine Kayakez, de voorzitster van de Vereniging van Christelijke Vrouwen in Katanga. Het is moeilijk om er iets tegen te ondernemen want je zal natuurlijk geen enkel bedrijf aantreffen die de expliciete stelregel heeft ‘Wij werven geen mooie meisjes aan’. De Vereniging dringt erop aan dat discriminatie op basis van het uiterlijk voorkomen wordt opgenomen in de nieuwe Congolese grondwet, die het enkel heeft over ras, sekse, burgerlijke stand, religie en sociale afkomst.

Lelijke mensen bevoordelen tegenover zij die te mooi zijn, is een onrechtvaardigheid die we moeten bestrijden, zegt ook advokate Albertine Kapend van de ngo Les filles de Déborah contre la violence. De ngo heeft al voor twee erg goed gedocumenteerde zaken een klacht ingediend bij een rechtbank in Lubumbashi.

In het mediagenieke debat dat nu over de kwestie is ontstaan, spuien sommige de personeelschefs in de Katangese kranten ongezouten hun mening. We weten wat ze waard zijn, de mooie studentes op onze universiteiten. Vaak klimmen ze op dankzij een simpele glimlach! De lelijkaards, die behalen hun diploma enkel dankzij een persoonlijke inspanning, zegt het hoofd van de afdeling human resources van een telecombedrijf in Lubumbashi. Is het heiligschennis om mooi geboren te worden? riposteert een jonge vrouw met een engelengezicht enigszins retorisch. Ze is nog steeds ontgoocheld over het secretaressepostje dat ze misliep in een mijnbouwbedrijf in Kipushi. Een eigenaar van een bouwbedrijf die zijn naam liever niet in de krant ziet, maakt het nog bonter: Het is omwille van humanitaire redenen dat wij voorrang geven aan vrouwen met een apengezicht (sic). De mooie meisjes vinden meteen een man.

In het debat dat nu is losgebarsten nemen heel wat stemmen het op voor de lelijke eendjes van de arbeidsmarkt. De baas van een katoenbedrijf in Kolwezi, heeft zo zijn bedenkingen bij de hetze: Welke ngo heeft het al opgenomen voor de discriminatie van lelijke meisjes, die bijvoorbeeld al op voorhand worden uitgesloten van missverkiezingen?.