Olielek weegt op Oceanentop

Op de vijfdaagse top, die op 7 mei eindigt, zoeken 823 delegatieleden van 80 landen naar oplossingen om de biodiversiteit in de oceanen te beschermen tegen bedreigingen als vervuiling, de klimaatverandering en overbevissing. De top wordt beheerst door het nieuws dat er olie blijft gutsen uit een bron onder een vernield boorplatform in de Golf van Mexico.
“We vinden dat er een opschorting moet komen van alle olieverkenningen op zee, met name rond de Noordpool, tot er strengere regels zijn en er snellere manieren gevonden worden om een olielek te dichten”, zegt William Eichbaum van het Wereldnatuurfonds (WWF). “Men ging ervan uit dat een incident als dit niet kon gebeuren. Had men dat niet gedaan, dat waren de regels waarschijnlijk strenger.”
De Amerikaanse president Obama heeft intussen laten weten dat er voorlopig geen nieuwe licenties zullen toegekend worden voor olieboringen op zee. Maar volgens Eichbaum moeten ook de bestaande licenties opgeschort worden, zeker nu bedrijven willen beginnen boren in bijvoorbeeld Alaska.
“Er zijn onbekende elementen in het poolgebeid door de extreme weercondities en het ijs”, zegt hij. “De overheid moet de regels herbekijken en controleren of ze voldoen. Aan iedereen die pleit dat olieboringen op zee veilig zijn: we hebben geleerd dat het niet zo is.”

Bedreigingen

Olielekken zijn niet de enige bedreiging voor de oceanen waarover in Parijs gedebatteerd wordt. Uiterlijk dit jaar, het jaar van de Biodiversiteit, moesten landen maatregelen genomen hebben om de teloorgang van de soortenrijkdom tegen te gaan om de internationale doelstellingen te halen die in 2002 werden vastgelegd op de Wereldtop rond Duurzame Ontwikkeling.
Dr. Biliana Cicin-Sain, een van de voorzitters van de conferentie en hoofd van het Global Forum on Oceans, Coasts and Islands, gaf toe dat er weliswaar vorderingen gemaakt zijn, maar dat er een grote beheerscrisis is in de internationale wateren. Ook het gebrek aan een stevig akkoord in Kopenhagen maakt het er niet makkelijker op, maar dat kan tegelijk een kans vormen. Wetenschappers hebben immers meer tijd om te pleiten voor een belangrijke rol voor oceanenbeheer in toekomstige klimaatplannen, zegt ze.
Intussen lijden de oceanen niet enkel onder de gevolgen van die klimaatverandering, zoals verzuring, maar ook onder overbevissing en vervuiling.