Oliemaatschappijen laten oog op Cuba vallen

De Spaans-Argentijnse oliemaatschappij Repsol YPF gaat samen met een Noorse en een Indiase onderneming voor de kust van Cuba naar olie boren. Dat er daar zwart goud te vinden is, is bekend, maar hoe groot de voorraden zijn, is nog een raadsel.


Repsol was de eerste oliemaatschappij die toehapte toen de Cubaanse regering in 1999 59 exploratieconcessies toekende in het Cubaanse deel van de Golf van Mexico. Repsol verwierf zes concessies en begon in 2004 te boren. Het bedrijf vond olie van een hoge kwaliteit, maar het veld bleek te klein om het rendabel uit te baten.

Nu waagt Repsol een tweede poging, deze keer met twee partners: de Indiase Oil and Natural Gas Corporation (ONGC) en Norsk Hydro uit Noorwegen. De twee nieuwkomers krijgen elk 30 procent van het project in handen; de resterende 40 procent blijft bij Repsol.

Volgens experts is vooral de participatie van Norsk Hydro een teken dat de prospectie ernstig moet worden genomen. Noorwegen is een grote olieproducent.

India, dat 70 procent van de olie die het verbruikt moet importeren, heeft nog twee aparte concessies in Cuba in de wacht gesleept. Met Venezuela, de grootste olie-exporteur van het westelijk halfrond, heeft India akkoorden gesloten om samen nieuwe Venezolaanse velden te prospecteren en uit te baten. Venezuela levert Cuba per dag 90.000 vaten olie tegen gunstvoorwaarden.

Ook China, waar de snel groeiende economie nog veel meer olie verbruikt, heeft een oog laten vallen op de Cubaanse olievoorraden. China onderhoudt goede politieke en handelsrelaties met het regime van Fidel Castro. Vorig jaar tekenden de staatsonderneming Cubapetróleo en Sinopec, één van de grootste tien oliemaatschappijen ter wereld, een overeenkomst om samen olie te produceren in een ander veelbelovend olieveld.

Verder boren ook nog twee Canadese firma’s in Cuba naar olie; het Braziliaanse Petrobras blijft aanwezig ondanks de mislukking van exploratieprojecten.

Volgens studies gaan er in de Golf van Mexico 4,6 miljard vaten olie en 9.300 miljard kubieke voet aardgas schuil onder de zeebodem. Cuba, Mexico en de VS kunnen elk aanspraak maken op een deel van dat gebied en de fabelachtige schat die er ligt te wachten.

Ondanks de veertig jaar oude Amerikaanse handelsembargo tegen Cuba, trokken begin deze maand zelfs vertegenwoordigers van Amerikaanse bedrijven naar Mexico voor een ontmoeting met de Cubaanse regering en directeurs van Cubapetróleo. Maar de Amerikaanse regering zorgde ervoor dat de directie van het Sheraton-hotel in Mexico-stad waar de bijeenkomst begonnen was, de Cubaanse delegatie aan de deur zette. De Amerikaanse wetgeving verbiedt Amerikaanse ondernemingen medewerking te verlenen aan pogingen om het embargo te doorbreken.

De feitelijke olieproductie van Cuba blijft voorlopig beperkt. Het land haalt per dag 75.000 vaten boven; niet eens de helft van het binnenlandse verbruik. Die olie is dan ook nog eens erg zwaar en bevat veel zwavel. Cuba importeert de rest van de olie die het nodig heeft uit Venezuela.

Maar de grote voorraden die misschien schuilgaan voor de kust van Cuba, zijn wel een gokje waard. De olieprijzen zullen waarschijnlijk hoog blijven. Tegen 2015 zou de vraag 60 miljoen vaten per dag hoger kunnen liggen dan het huidige productievolume van 75 miljoen vaten per dag. (PD/MM)



Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2781   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2781  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.