Regering betaalt schulden af om IMF te doen zwijgen

De beslissing om de Argentijnse deviezenreserves aan te spreken en zonder discussie te voldoen aan de komende aflossingen van de IMF-schuld, betekent in elk geval een belangrijke koerswijziging voor de regering van president Néstor Kirchner. Toen die in mei 2003 aantrad, had Argentinië nog amper negen miljard dollar in kas. De centrum-linkse regering weigerde dat geld te gebruiken om de buitenlandse schulden verder af te betalen. Intussen zijn de Argentijnse deviezenreserves weer aangegroeid tot meer dan 18 miljard dollar.

Argentinië betaalt elke maand een deel af van de 15 miljard dollar die het land in het krijt staat bij het IMF. Meestal blijven die aflossingen beperkt tot minder dan 150 miljoen dollar. Maar telkens wanneer op de afbetalingskalender grotere bedragen voorkwamen, kwam het tot zware onderhandelingen. Het IMF drong daarbij aan op economische doelstellingen waar de regering-Kirchner zich niet in kon vinden, terwijl de Argentijnse regering tegenvoorstellen deed die telkens onaanvaardbaar bleken voor het IMF. Nu wil Argentinië dus betalen zonder te wachten op de instemming van het IMF met het economische beleid dat de regering de komende maanden wil gaan voeren.

Volgens de econoom Eduardo Curia, een adviseur van het ministerie van Economie, is het de regering er om te doen met zo min mogelijk kleerscheuren door de overgangsperiode te komen die nu aanbreekt. In september wordt er een begin gemaakt met de herstructurering van de schulden die Argentinië heeft uitstaan bij private crediteurs. Door de Amerikaanse verkiezingen kan Argentinië bovendien volgens Curia momenteel niet meer rekenen op de bemiddelende rol die de VS traditioneel speelt tussen het IMF en Argentinië.

Ook Claudio Lozano, een volksvertegenwoordiger die de Argentijnse Arbeiderscentrale (CTA) adviseert, gelooft dat de regering de spanningen wil verminderen rond de aanstaande schuldherschikking. Maar hij denkt niet dat de regering van plan is zich minder de les te laten spellen door het IMF. Als het de bedoeling is resoluut nee te zeggen tegen de voorwaarden die het IMF oplegt, had de regering duidelijker moeten laten blijken dat het de recepten van het IMF afwijst.

Alejandro Vanoli, een professor internationale economie aan de universiteit, noemt de nieuwe schuldenstrategie van de regering interessant. Volgens hem krijgt Argentinië daardoor wel degelijk de kans om zijn economisch beleid opnieuw zelf uit te stippelen. Argentinië kan zo ontsnappen aan het dwangbuis van schadelijke en groeivertragende maatregelen die het IMF traditioneel oplegt. Volgens Vanoli blijkt die intentie van de regering onder meer uit een brief die het Argentijnse ministerie van Economie vorige week donderdag aan het IMF richtte. Daarin beschuldigt de Argentijnse regering het IMF ervan ernstige fouten te hebben gemaakt bij de diagnose en de aanpak van de crisis die de Argentijnse staat eind 2001 politiek en financieel op de knieën kreeg. In de brief vraagt de regering-Kirchner ook meer manoeuvreerruimte.

De totale buitenlandse schuld van Argentinië bedraagt 145 miljard dollar - 180 miljard als ook de in Argentinië zelf uitgegeven dollarobligaties worden meegeteld. Meer dan 100 miljard dollar van die vorderingen zijn in handen van private schuldeisers. Die hebben geen enkele terugbetaling gezien sinds eind 2001. De regering heeft voorgesteld een aanvang te maken met de aflossing van die schulden, maar wel tegen maar 25 procent van de nominale waarde. Het IMF eist betere voorwaarden voor de private schuldeisers, en heeft onder meer daarom zijn evaluatie van de doelstellingen en de resultaten van het Argentijnse economische beleid uitgesteld die het elk kwartaal maakt. De Argentijnse regering heeft het groene licht van het IMF daarover nodig als vertrekbasis voor de onderhandelingen met de private schuldeisers. (PD)