Salvadoraanse prijzen rijzen uit de pan

“Wat vroeger 2 colones kostte, kost nu een dollar. Met 25 colones kon ik vroeger al mijn eten kopen, nu kan ik met 10 dollar (zo’n 6,5 euro) slechts enkele dingen kopen”, klaagt Blanca Flores, die dagbladen vent aan de bushalte in afwachting van een betere job.
Alberto Ventura, die een taxi heeft, zegt dat zijn inkomen “gekelderd” is. “Vroeger namen heel wat mensen de taxi. Nu niet meer, ze kunnen het zich niet meer veroorloven. Alles is gedollariseerd. De kostprijs van basisproducten en basisdiensten is flink gestegen, en de lonen zijn amper omhoog gegaan.”

Woede

De dollarisering werd in november 2000 aangekondigd door de Flores’ rechtse regering (1999-2004) en zonder veel debat door het parlement gesluisd, tot ergernis van de oppositie.
De Monetaire Integratiewet (LIM) aanvaardde naast de colon ook de dollar als betaalmiddel maar enkele maanden later haalde de centrale bank de colon al uit roulatie. De dollar bleef als enige betaalmiddel over. Veel analisten vonden dit in strijd met de LIM en de grondwet. De colon, genoemd naar Columbus (Cristobal Colon), was sinds 1892 de nationale munt van El Salvador geweest.
De LIM bepaalde dat 1 dollar 8,75 colon waard was, de wisselkoers die in de jaren vor 2001 was aangehouden. Volgens de regering zou El Salvador zo aansluiting vinden bij de geglobaliseerde economie. De economische stabiliteit zou buitenlandse investeringen aantrekken.
Roberto Rubio, hoofd van de ngo Nationale Stichting voor de Ontwikkeling (FUNDE), betreurt dat de impact van de dollarisering onvoldoende bestudeerd was van tevoren. De eerste voordelen, zoals lagere interestvoeten voor hypotheek- en persoonlijke leningen, zijn uitgewerkt. Nu zijn de interestvoeten bijna even hoog als voordien.
Buitenlandse investeerders blijven weg. Volgens de centrale bank kwam er van 2002 tot 2004 minder dan 512 miljoen dollar het land binnen, in 2005 en 2006 was dat zelfs amper 204 miljoen dollar.

“Schandalig”

Roberto Rubio is er zeker van dat niet alleen de duurdere olie maar ook “de dollarisering een belangrijke rol heeft gespeeld in de prijsstijgingen”.
Deskundigen en consumentenverenigingen klagen dat kredietkaartbedrijven “schandalige” interestvoeten van 30 tot 50 procent per jaar hanteren en dat banken lagere interestvoeten aankondigden maar die compenseren met zware commissies voor leningen.
Volgens Armando Flores, hoofd van het Centrum voor de Verdediging van de Consument (CDC), leidde de dollarisering tot aanzienlijke prijsstijgingen, onder meer door af te ronden bij de omschakeling naar de dollar. De regering liet ondertussen begaan, zegt hij. De echte stijging van de levensduurste was veel hoger dan de officiële index van 5 procent.
Een CDC-onderzoek op basis van regeringscijfers toont dat een basispakket goederen het voorbije jaar van 140 naar 162 dollar is gestegen. Op het platteland stegen de prijzen met bijna een kwart. Rode bonen bijvoorbeeld, een basisingrediënt voor de Salvadoraan, gingen in een jaar van 50 naar 85 dollarcent per halve kilo. De rijstprijs steeg van 32 naar 45 dollarcent.