Schaduw dictatuur hangt over benoeming Argentijnse legerchef

De Argentijnse Senaat keurde de promotie van César Milani tot luitenant-generaal op 18 december goed, waarmee zijn positie als stafchef werd bekrachtigd. Milani’s verleden, waarin hij diende als tweede luitenant in de provincie La Rioja tijdens de militaire dictatuur (1976-1983)  werpt echter een schaduw over de benoeming.

Op 3 januari nam Milani ontslag als directeur-generaal van de militaire inlichtingendienst. Dat hij die post aanvankelijk bleef bezetten nadat hij benoemd was tot legerchef, wakkerde de controverse over zijn persoon en macht aan.

Milani zegt niet te weten van er gebeurd is binnen het La Rioja Bataljon 141, waar hij deel van uitmaakte tijdens de dictatuur. Journalist Guillermo Alfieri, die tussen 1976 en 1980 in de provincie vast zat als politiek gevangene, gelooft dat niet. “Milani laat niet de naïviteit van Heidi (het karakter uit het Zwitserse kinderverhaal) zien, maar de hypocrisie van Tartuffe (de opportunistische bedrieger uit Molières beroemde komedie)”, zegt hij.

Milani stelt dat hij tijdens de dictatuur nog jong was en slechts orders uitvoerde. Hij beweert zich niet bewust te zijn geweest van de mensenrechtenschendingen in de provincie. Familieleden van de slachtoffers hebben echter drie rechtszaken tegen hem aangespannen.

Concentratiekampen

Mensenrechtenorganisaties noemen de benoeming van Milani een “stap terug”, vanwege het “gehoorzaamheidsargument”. In 1987 werden lagere militairen vrijgesproken van vervolging middels een wet waarin gesteld wordt dat zij slechts orders uitvoerden. Tijdens de regeringen van de inmiddels overleden president Néstor Kirchner en zijn vrouw en opvolger Cristina Fernández de Kirchner, werd gesproken over herroeping van die amnestiewetten.

Milani stelt dat de onderdrukking in La Rioja “passief en laag-intens” was. Afieri stelt echter dat La Rioja “het grootste aantal politieke gevangenen van het land” telde tijdens de dictatuur, in verhouding tot het aantal inwoners van de provincie. Volgens hem was er in de provincie sprake van “een heksenjacht” en “systematische marteling.” Gevangenissen zouden veranderd zijn in concentratiekampen.