Schuldkwijtschelding in ruil voor behoud van regenwoud

Deze bossen zijn van onschatbare waarde door hun biodiversiteit en hun invloed op het klimaat aangezien meer dan 200 miljard ton CO² is opgeslagen in de tropische bossen wereldwijd. Ondanks het doorslaggevend belang van de tropische bossen werd de afgelopen 50 jaar de helft ervan weggekapt of platgebrand. Ieder jaar verdwijnt een stuk regenwoud dat drie maal de oppervlakte van België en Nederland samen bedraagt. De ontbossing neemt zo’n 20% van de mondiale CO²-uitstoot voor hun rekening. Dit is nota bene meer dan de totale uitstoot van wegentransport in de wereld.
De kern van het probleem is dat momenteel een levende boom minder waard is dan een dode boom. Landen die zorg dragen voor hun tropische bossen leveren een belangrijke dienst voor de planeet. Momenteel worden zij hiervoor amper beloond. Het is niet meer dan redelijk dat deze landen hiervoor een vergoeding zouden krijgen, bovendien bevinden de tropische regenwouden zich veelal in ontwikkelingslanden.
Daarom hebben we een voorstel van resolutie uitgewerkt dat inspeelt op drie pistes:

Kwijtschelding

Vooreerst stellen we voor dat ons land een deel van haar uitstaande leningen kwijtscheldt in ruil voor investeringen in bosbehoud in het partnerland. We halen ons mosterd voor dit voorstel in de Verenigde Staten waar het “Debt-for-nature” concept al jaren bestaat. Al in 1998 vaardigde het Amerikaanse congres een wet uit die ontwikkelingslanden toelaat om hun uitstaande schulden aan de Verenigde Staten te schrappen mits zij het uitgespaarde geld investeren via lokale ngo’s en lokale werking in het behoud van hun tropisch regenwoud.
Meer concreet wordt het bedrag geïnvesteerd in een fonds voor het behoud van het oerwoud in het betrokken land. Dat fonds steunt dan concrete projecten van de lokale gemeenschappen en lokale ngo’s die het behoud van de bossen nastreven alsook de bewoners toelaten op een duurzame manier economisch om te springen met het bos.
Ook het partnerland vaart er wel bij. Zij krijgen eindelijk een vergoeding voor bosbehoud. Zij moeten hun lokale munt niet omzetten in harde valuta voor het betalen van de schuld en de lokale gemeenschap en de eigen ngo’s krijgen voldoende armslag om te werken aan duurzame ontwikkeling.
België werkt al in het kader van onze ontwikkelingssamenwerking samen met diverse landen die tropische regenwouden hebben zoals Equador, Uganda, Rwanda en de Democratische Republiek Congo.

Koolstofkredieten

Een tweede manier om een levend bos economisch rendabeler te maken dan dood hout bestaat erin om zogenaamde “koolstofkredieten” toe te kennen aan de landen die hun bos beschermen. Deze kredieten kunnen dan internationaal worden verkocht aan landen en bedrijven die teveel CO² uitstoten.
De landen met regenwouden worden aldus vergoed voor de vermeden ontbossing. Bedrijven en landen die teveel CO² uitstoten kunnen dit compenseren door deze koolstofkredieten aan te kopen. Heden doen bepaalde –vooral buitenlandse- bedrijven dit reeds vrijwillig.
Onze fractie is dan ook voorstander van het zo snel mogelijk opzetten van een “koolstofkredietensysteem”.  Samen met onze EU partners moeten we hier zo snel mogelijk werk van maken. Door de koolstofkredieten wordt het economisch voordeliger voor de lokale bevolking om het bos te behouden dan het te kappen.

Bos monitoring systeem

Een derde maatregel is het opzetten van een betrouwbare methodologie om zo de hoeveelheid bos die gespaard wordt correct te kunnen inschatten. Wij pleiten dan ook voor het opzetten van een globaal bos monitoring systeem dat doorlopend de evolutie van de regenwouden meet. Hierbij worden satellietbeelden gecombineerd met gegevens verzameld door de inwoners van het regenwoud. Heden loopt er reeds een project van de “Forest People’s Programme” in Kameroen waar pygmeeën die in het tropische oerwoud wonen illegale boskap doorgeven per GPS.
De combinatie van deze drie maatregelen doorbreekt de huidige economische logica waarbij een bos enkel inkomen kan genereren voor een land wanneer het wordt gekapt. Met onze voorstellen willen we deze situatie doorbreken. De landen en vooral de lokale gemeenschap die zorg draagt voor het tropisch regenwoud wordt hiervoor eindelijk beloond. Willen we het tropisch regenwoud en de mensheid vrijwaren en willen we het milieu echt vooruithelpen, dan zullen we hier allen aan moeten bijdragen.
Senator Margriet Hermans (Open Vld)
Paul Wille (Open Vld)