Sociaal Forum overstijgt Economisch Forum

Eerlijk gezegd, de gedachte om Davos als een referentie te gebruiken, is dit jaar niet eens in mijn hoofd opgekomen, zegt Walden Bello. Bello is een van de topfiguren op het WSF, en is daarnaast mededirecteur van Focus on the Global South, een ngo uit Bangkok en een van de winnaars van de alternatieve Nobelprijs in 2003.

Het Wereld Sociaal Forum (WSF) en het Wereld Economisch Forum (WEF) zijn fora die allebei over economisch beleid gaan, maar die een totaal verschillend publiek aantrekken. Activisten uit 132 landen zijn sinds vrijdag bijeen op het WSF in de Indiase miljoenenstad Mumbai, en bespraken er thema’s als privatiseringen, buitenlandse schuld, vrijhandel en wat ze ‘excessief kapitalisme’ noemen. De kleurige bijeenkomst in India verschilt zowel in sfeer als in opinie dag en nacht met die onder de kleine elite van zakenmensen en regeringsleiders die zich vanaf vandaag verzamelt in het kleine mondaine Zwitserse skioord Davos, intussen al toe aan de drieëndertigste uitgave. Sleutelfiguren in Davos zijn onder meer de Amerikaanse vice-president Dick Cheney, VN-secretaris-generaal Kofi Annan en de Iraanse president Mohammad Khatami.

Het WSF werd vier jaar geleden in het leven geroepen als ‘tegenforum’ tegen het WEF en tegen het beleid van de Bretton Woods instellingen als het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Wereldbank. Kritiek tegen die instellingen is ook nu nog dik gezaaid. Zo benadrukte met name Joseph Stiglitz, zelf ex-Wereldbankier, deze week onder luid applaus hoe de pogingen van het IMF om de sociale zekerheid in sommige landen te hervormen in werkelijkheid de al magere bescherming voor de werknemers ondergraven.

Maar het WSF heeft haar oorspronkelijke raison d’être nu naar eigen zeggen overstegen. Volgens sommigen stelt het sociale forum nu zelf haar oorspronkelijke economische tegenhanger in de schaduw.