Strenge antiterreurregeling wordt vandaag goedgekeurd

Als de wet vandaag (dinsdag) wordt goedgekeurd, zal het Colombiaanse leger kan op eigen kracht arrestaties kunnen verrichten, huiszoekingen kunnen doen en zonder een wettelijke toelating in post en e-mails kunnen neuzen. De antiterreurwet geeft verregaande juridische en politionele bevoegdheden aan het leger. Mensen die van terrorisme verdacht worden, zullen zes dagen in hechtenis kunnen blijven, enkel op basis van een vermoeden van schuld en zonder arrestatiebevel. Het leger mag ook zelf gevangenen ondervragen en gegevens uit de persoonlijke levenssfeer van alle Colombianen verzamelen.

Volgens de Colombiaanse president Alvaro Urive is de wet een noodzakelijk middel om een einde te maken aan de burgeroorlog in het land, die nu al vier decennia duurt. De Colombiaanse Commissie van Juristen (CCJ) vindt de wet echter gevaarlijk en antidemocratisch. “De wet is door het parlement gejaagd tegen alle procedureregels in,” zegt een lid van de CCJ dat liever anoniem blijft. De kamer van volksvertegenwoordigers heeft zich niet kunnen uitspreken over de wet. Op 29 oktober werd het plenaire debat over de zaak opgeschort door de voorzitter van het Lagerhuis. Het argument luidde dat de fulminerende “gebrek aan redelijkheid vertoonden”, maar de werkelijke reden luidde volgens de CCJ dat de wet dreigde te sneuvelen.

Vandaag is het aan de senaat om zich over de wet uit te spreken. Sommige senatoren van de Liberale Partij en de (centrum)linkse partijen FSP en PDI zijn tegen, maar allicht haalt de antiterreurwet daar wel een meerderheid. Volgens grondwetspecialist FSP-senator Carlos schendt het wetsontwerp de internationale mensenrechtenakkoorden en is het “niet nodig dat Colombia tot staatsterreur vervalt.” Michael Frühling, de Colombiaanse directeur van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten (UNHCHR), deelt dat standpunt ongeveer. In een brief aan het parlement stelt Frühling dat het wetsontwerp niet te verzoenen is met de internationale verdragen die Colombia beloofd heeft na te leven, in casu het Internationale Convenant over Burgerrechten en Politieke Rechten en de Amerikaanse Conventie over de Mensenrechten. Ook internationale mensenrechtengroepen als Amnesty International spreken zich radicaal tegen het wetsontwerp uit.