Syrië hoeft zich niet te houden aan verdrag tegen chemische wapens

De andere twee landen, Egypte en Israël, hebben zich ook gedistantieerd van het CWC, om politieke of militaire redenen.

Volgens de Verenigde Naties (VN) zijn er momenteel acht landen – Angola, Egypte, Israël, Myanmar (Birma), Noord-Korea, Somalië, Zuid-Soedan en Syrië – die weigeren of aarzelen het juridisch bindende verdrag te ondertekenen. Het CWC verbiedt de fabricage, het gebruik en het transport van chemische wapens.

Omdat acht landen niet meewerken, ontbreekt het het CWC aan universaliteit, zoals dat met de meeste andere belangrijke internationale verdragen en conventies het geval is.

Kernwapens

Op de vraag of deze landen ook chemische wapens bezitten, zegt John Hart, onderzoeker en hoofd van het Chemical and Biological Safety Project van het International Peace and Research Institute in Stockholm (SIPRI), dat ze om verschillende redenen niet meedoen aan het CWC.

Voor landen in het Midden-Oosten is een mogelijke reden dat ze onder druk staan om alle massavernietigingswapens, inclusief nucleaire, biologische en chemische, op te geven en ook het Nonproliferatieverdrag (NPT) te ondertekenen. Zolang het er nog niet naar uitziet dat het Midden-Oosten vrij wordt van massavernietigingswapens, stellen sommige landen hun besluit om mee te doen aan het CWC liever uit, zegt Hart. Dat argument is echter iets van zijn kracht kwijtgeraakt in de afgelopen jaren, deels omdat sommige staten in het Midden-Oosten besloten het CWC wel te ondertekenen.

Taboe

De regering van de Amerikaanse president Barack Obama stelt dat met chemische wapens een “rode lijn” wordt overschreden en dat Syrië die lijn niet moet passeren. Obama noemde de inzet van chemische wapens door Syrië gisteren tijdens een conferentie in Washington “totaal onacceptabel.”

Aan het CWC doen momenteel 188 landen mee die meer dan 98 procent van de wereldbevolking en de chemische industrie vertegenwoordigen.

Volgens George A. Lopez van het Kroc Institute for International Peace van de Universiteit van Notre Dame, is het gebruik van chemische wapens “een taboe”, vanwege de verschrikking ervan. Toen tijdens de Irak-Iranoorlog chemische wapens werden ingezet door de toenmalige president Saddam Hoessein, keerde de westerse opinie zich sterk tegen Irak, hoewel internationale actie beperkt bleef. “Ik verwacht dat als Assad deze wapens gebruikt, dat gezien wordt als een rechtvaardiging voor internationale interventie”, zegt Lopez.

Het zenuwgas dat Syrië mogelijk bezit, kan honderdduizenden mensen bereiken als het vanuit de lucht gebruikt wordt. Afhankelijk van de hoeveelheid en de windrichting, betekent het een verschrikkelijke dood voor mensen die zich dichtbij bevinden en een langzamere dood voor mensen iets verderaf. Anderen zullen waarschijnlijk hun leven lang de gevolgen dragen en later sterven aan ziekten van het immuunsysteem.