Teerzandindustrie kan milieubeloftes niet inlossen

Oliewinning uit teerzanden is erg controversieel, omdat de productie erg veel energie kost en een enorme impact heeft op het landschap en het milieu. Daarom doet de industrie er alles aan om haar imago op te poetsen. De Canadese televisiekijkers kennen allemaal de filmpjes waarin de industrie toont hoe ze ontgonnen gebieden opnieuw omvormt tot natuur. De nieuwe situatie is “evenwaardig of zelfs beter” dan de staat van het gebied voor de ontginning, klinkt het.

Maar een nieuwe studie in Proceedings of the National Academy of Sciences maakt brandhout van die belofte. Als er nieuw bos wordt aangeplant, is dat ecologisch gezien lang niet even rijk als de natuurlijke staat voor de ontginning, klinkt het, en bovendien wordt een belangrijke opslagplaats voor CO2 vernield.

“De beweringen van de industrie dat ze ‘het gebruikte land terug omvormen tot een duurzaam landschap dat gelijkwaardig of beter is dan de oorspronkelijke staat’, is duidelijk greenwashing”, schrijven de onderzoekers van de Universiteit van Alberta onomwonden.

Venen

Uit eerdere studies bleek bovendien dat 64 procent van de gebieden voor olieproductie bovendien uit veengebieden bestaan, en die vormen een belangrijke opslagplaats voor CO2. Als die ontgonnen en opnieuw beplant worden, zijn veel van de venen verdwenen om plaats te maken voor drogere bossen. Die nemen veel minder CO2 op, en zijn kwetsbaarder voor bosbranden, die net veel CO2 uitstoten in de atmosfeer.

Volgens de wetenschappers zullen de olieprojecten die nu al zijn goedgekeurd daardoor niet alleen voor een uitstoot van 11,4 tot 47,3 miljoen ton CO2 doen vrijkomen, maar ook nog eens de opslagcapaciteit in het gebied met 5,7 tot 7,2 ton per jaar verminderen.

“Deze verliesposten zijn nooit eerder berekend”, besluiten de onderzoekers, “en ze zouden bij de al erg hoge CO2-afdruk van de teerzandindustrie geteld moeten worden. Een eerlijke evaluatie van de kosten en baten van teerzandproductie vereist een rigoureuze inschatting van de impact op het natuurlijk kapitaal en de diensten van het ecosysteem.”