“Tijdelijk huwelijk” geeft Iraanse prostitutie respectabel tintje

“Gods decreet voor jonge mensen”, zo noemde de Iraanse minister Mostafa Pour Mohammadi op 31 mei de praktijk die in Iran ‘Sighe’ of ‘Mot’e’ wordt genoemd. “We moeten het tijdelijk huwelijk moedig promoten. De islam staat niet onverschillig tegen de noden van een vijftienjarige aan wie God een libido heeft geschonken.”
Het tijdelijk huwelijk is een gebruik onder sjiitische moslims waarbij een man en een vrouw een in de tijd beperkte overeenkomst sluiten die het mogelijk maakt seksuele betrekkingen te hebben zonder te worden gestraft voor overspel. Het volstaat een overeenkomst op papier te zetten en enkele formules uit te spreken in het Arabisch of in de eigen taal. Het huwelijk kan maar moet niet worden geregistreerd bij een notaris en getuigen zijn niet nodig.
Een tijdelijk huwelijk kan enkele uren maar ook enkele jaren duren. De man kan op elk moment een einde maken aan het huwelijk, ook voor het einde van het ‘contract’. De man is ook niet verplicht de vrouw financieel te onderhouden. Wel moet hij – ten laatste bij het beëindigen van het contract – een bruidschat betalen waarvan het bedrag vooraf werd vastgelegd.
In tegenstelling tot in de soennitische islam is het bij sjiitische mannen eerder ongebruikelijk meerdere vrouwen te hebben. Wie een tweede of derde echtgenote wil, moet daarvoor de toestemming van zijn eerste vrouw hebben. Voor een tijdelijk huwelijk is die toestemming niet vereist.
Vrouwenrechtenorganisaties zijn verontwaardigd over de uitlatingen van de minister. “Ongehuwde personen zijn niet geïnteresseerd in tijdelijke huwelijken en het zijn meestal gehuwde mannen die er een tijdelijke vrouw bijnemen”, zei Fatemah Ajorlou, een conservatief vrouwelijk parlementslid, aan het Nieuwsagentschap van Iraanse Studenten.
Het zijn inderdaad meestal getrouwde mannen die een tijdelijk huwelijk afsluiten, als religieuze denkmantel voor de relatie met hun maîtresse. De vrouwen in kwestie zijn meestal gescheiden of weduwe. Vrouwen die nog maagd zijn, hebben de toestemming van hun vader nodig om tijdelijk in het huwelijksbootje te stappen. Het gebeurt uiterst zelden dat een ongehuwde vrouw zo’n huwelijk aangaat, tenzij in gevallen van uiterste financiële nood.
Op overspel en prostitutie staan zware straffen in Iran, tot de doodstraf door steniging toe. “Deze manier op prostitutie religieus wit te wassen, is hier een eeuwenoud gebruik”, zegt een socioloog die zijn naam niet genoemd wil hebben, “Meestal gaat het om huwelijken op zeer korte termijn met prompte betaling van een bruidschat.”