Trouwen is onbetaalbaar voor Palestijnen

“Als we het geld ervoor hadden, zouden we direct trouwen”, zegt Samir* (23). Hij heeft zijn bruid gevonden, maar hij heeft geen geld voor een bruiloft.
De Israëlische belegering kort nadat Hamas in 2006 aan de macht kwam, heeft het voor veel jonge Palestijnen onmogelijk gemaakt te trouwen. Palestijnen trouwen traditiegetrouw jong, meestal als ze tussen 18 en 25 jaar oud zijn. Maar steeds meer jongeren stellen hun huwelijk uit.

De werkloosheid in Gaza ligt op 45 procent en de prijzen van de meeste goederen zijn verdubbeld. Die omstandigheden veranderen de relatiepatronen. Vanouds hadden alleen de mannen betaald werk. Nu helpen ook vrouwen mee om een inkomen voor het gezin bij elkaar te krijgen, vaak met de verkoop van borduurwerk. Soms zijn ze zelfs de enige kostwinner.

Samir heeft de moed al bijna opgegeven. “Ik heb verschillende baantjes om geld te verdienen en te kunnen trouwen”, zegt hij. “Maar alles is zo duur in Gaza. En de salarissen dalen. Ik kan op deze manier niet werken.”

Sameh (26) had al besloten niet te trouwen, zelfs voordat hij werd ontslagen. “Ik wil in deze omstandigheden gewoon niet trouwen. Ik verdien niet eens genoeg voor mezelf. Als ik ga trouwen, wil ik dingen voor mijn kinderen kunnen kopen. Ik wil niet tegen mijn kinderen hoeven te zeggen dat ik geen fiets, of zelfs geen schoenen voor ze kan kopen.”

Carrière



Samehs oudere broers, hun vrouwen en kinderen en zijn ouders, wonen in aparte kamers in hetzelfde huis. Het geld dat drie jaar geleden nog voldoende was om in de belangrijkste behoeften te voorzien, is nu te weinig. Iedereen zoekt extra werk.

Sommige ongetrouwde vrouwen wenden zich tot bemiddelingsbureaus, veelal zonder dat hun familie daarvan weet. Andere vrouwen breken met de traditie om jong te trouwen. Zij kiezen ervoor hun opleiding af te maken en proberen een carrière op te bouwen.

“Ik wil eerst een paar jaar werken, voordat ik ga trouwen”, zegt Noor, een vrouw van midden-twintig. “Ik vind dat ik nog te jong ben, ik wil mijn eigen leven leiden.” Noor is niet de enige die er zo over denkt. Leila, begin twintig, ziet het ook niet zitten om nu al te trouwen. “Waarom zou ik dat doen? De situatie in Gaza is te ingewikkeld.”

Een doorsnee trouwerij kost in Gaza ongeveer 7000 tot 10.000 euro. Dat geld wordt uitgegeven aan een feestruimte, een optocht, sieraden, kleding en huisvesting en huisraad voor het nieuwe paar.
 
Uitgaven voor sieraden en een optocht mogen frivool lijken, maar het zijn oude tradities. “Ook al zouden we de optocht willen schrappen, dan nog kan het niet”, zegt Sameh. “Het is een soort kennisgeving aan buren en familie dat we getrouwd zijn.” In een regio waar daten niet gebruikelijk is voor het huwelijk, is het belangrijk om de status van een relatie kenbaar te maken.

*Sommige namen zijn om privacyredenen veranderd

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.