Samira Bendadi schrijft voor MO* over minderheden en migratie in de samenleving en de regio Noord-Afrika.
Contact: samira.bendadi@mo.be
Dit najaar vinden in Tunesië voor het eerst vrije verkiezingen plaats. Fotograaf Karim Abraheem legde vast hoe het Tunesische volk zich daarop voorbereidt in postrevolutionaire tijden.
Wat moet voorrang krijgen, politieke en economische stabiliteit bereiken of een sterk democratisch systeem installeren? Dat zijn de twee strekkingen waartussen de Tunesiërs heen en weer geslingerd worden sinds de vlucht van de vorige president Zine El-Abidine Ben Ali op 13 januari.
Ook over de datum van de verkiezingen –de eerste vrije verkiezingen in het land– zijn verhitte discussies gevoerd. Aanvankelijk waren die gepland voor 24 juli, maar de Haute Instance Independante –in het leven geroepen om te waken over vrije en transparante verkiezingen– adviseerde om die naar oktober te verplaatsen. Uiteindelijk heeft de regering dat advies opgevolgd en is de stembusgang verschoven naar 23 oktober.
De redenen voor uitstel zijn uiteenlopend. Eén is van organisatorische aard. De registratie van de kiezers vraagt enorm veel tijd. Daarboven zijn er te veel Tunesische burgers die niet over de nodige identiteitsdocumenten beschikken om te kunnen stemmen. Daarnaast spelen uiteraard ook politieke motieven een rol. De erosie van talloze politieke partijen is op zich geen garantie voor een democratische vertegenwoordiging, zo klinkt het. Slechts enkele partijen, zoals de islamitische Annahda, kunnen op een achterban rekenen. Maar de overgrote meerderheid van de partijen –en ze zijn met meer dan tachtig– zoeken nog hun weg. Ze moeten de tijd krijgen om een programma op te stellen en campagne te voeren.
De nieuwe partijen beseffen dat ze moeten samenwerken als ze het vertrouwen van de kiezer willen winnen en een achterban willen opbouwen. Coalities vormen of partijen samensmelten binnen formaties, ziedaar de mogelijkheden die worden geopperd om het kiespubliek niet verder in de war te brengen en enige geloofwaardigheid op te bouwen. Aan het linkse spectrum van het politieke veld is begin juni al een eerste coalitie aangekondigd. In de coalitie zijn elf partijen en enkele figuren uit het middenveld vertegenwoordigd.
De komende verkiezingen zijn enorm belangrijk, niet alleen omdat ze de eerste vrije verkiezingen in de geschiedenis van het land zijn, maar vooral omdat het nieuwe parlement de nieuwe grondwet zal schrijven. Links en de nieuwe partijen hebben er dus belang bij om coalities te vormen als ze hun stempel op de nieuwe grondwet willen drukken.
Op de kritiek dat islamitische partijen te pas en te onpas worden gebruikt om mensen bang te maken, wordt geantwoord dat de bedoeling van de komende verkiezingen is om een parlement te vormen waarin de verschillende strekkingen vertegenwoordigd zijn. Dat zou ervoor zorgen dat de nieuwe grondwet het resultaat wordt van een nationale consensus en niet het product van één of twee partijen die over een comfortabele meerderheid beschikken. Alleen op die manier, zeggen de voorstanders van uitstel van de verkiezingen, kan elke Tunesiër zich in de nieuwe grondwet terugvinden en kan het land een langdurige en nutteloze ideologische strijd bespaard worden.
Word proMO* net als 2790 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.