Turbulente voedselprijzen: G20 moet verder gaan

Voedselprijzen zijn sinds de periode 1990-2006 bijna verdubbeld. Deze toenemende volatiliteit is het resultaat van verschillende factoren, met zeer verregaande gevolgen voor de armste consumenten die 50-70% van hun inkomen aan voedsel besteden. Als actief lid van CIDSE (de internationale alliantie van katholieke ontwikkelingsorganisaties) vindt Broederlijk Delen het natuurlijk een goede zaak dat de G20 het probleem van de turbulente voedselprijzen hoog op de agenda plaatst. Tegelijkertijd wijzen we er toch op dat niet alleen de gevolgen maar ook de structurele oorzaken van armoede, en van gebrek aan toegang tot voedsel in het bijzonder, moeten aangepakt worden.

In een open brief naar de G20-ministers stelt CIDSE dat het inderdaad belangrijk is om excessieve speculatie aan te pakken, grondstoffenmarkten te reguleren en voedselreserves onder de loep te nemen. Maar de alliantie zegt ook dat marktregulatie maar één stukje van de puzzel is en dat de G20 ook maatregelen moet nemen om lokale kleinschalige landbouw te steunen. Het probleem van voedselzekerheid kan niet opgelost worden door de markten alleen. Het is niet een te lage productie die ervoor zorgt dat bijna één miljard mensen honger lijden. Honger is immers een gevolg van armoede, niet enkel van het voedselaanbod. Stabiele voedselprijzen zijn wenselijk, maar niet voldoende om voedselzekerheid te garanderen.

75% van de armen is voor hun inkomen én hun voedsel aangewezen op de landbouw. Broederlijk Delen is er samen met CIDSE van overtuigd dat het globale voedselbeleid zich moet richten op de productie van deze kleinschalige boeren. Dit moet gebeuren op een manier die economisch, sociaal en ecologisch duurzaam is en een betere bescherming biedt tegen toekomstige crisissen.