Turkse intellectuelen vragen Armeniërs om vergeving

Tussen april 1915 en juli 1916 stierven op het grondgebied van het Ottomaanse rijk vele honderdduizenden Armeniërs als gevolg van massale moordpartijen en grootschalige deportaties. Bijna honderd jaar na de feiten weigert Turkije, de staatkundige erfgenaam van het Ottomaanse rijk, nog altijd de omvang van de slachting en het geplande karaker ervan te erkennen. Er kan ook nog altijd niet vrij gesproken worden over de gebeurtenissen van toen.
De auteurs van de petitie gebruiken het woord ‘genocide’ niet, maar vragen zowel vergiffenis voor “de grote catastrofe” als voor “de ontkenning van de tragedie”. De tekst is nu ondertekend door prominente intellectuelen als de journalist en commentaarschrijver Ali Bayramoglu en de professoren Baskin Oran, Ahmet Insel en Cengiz Aktar, die met hun standpunten ook vaak in de media verschijnen.
“Wat er met de Armeniërs gebeurd is, is nauwelijks bekend in Turkije”, legde Cengiz Aktar uit aan de krant Vatan. “Men heeft geprobeerd het te doen vergeten. Turken hebben er vaak over horen praten door oudere verwanten, maar het onderwerp is nooit op een historisch verantwoorde en objectieve manier benaderd. Veel mensen in Turkije geloven dan ook dat de Armeniërs niets bijzonders hebben doorgemaakt. Volgens de officiële versie ging het ofwel om wederzijdse moordpartijen ofwel om een neveneffect van de Eerste Wereldoorlog. De werkelijkheid ziet er helaas helemaal anders uit. Vast staat dat de Armeniërs helemaal uit Anatolië zijn verdwenen terwijl de Turken en Koerden er zijn blijven wonen.”
Volgens Aktar gaat het om een “individuele campagne die een beroep doet op het geweten van elke Turk. Wie vergeving wil vragen doet het, wie het niet wil, doet het gewoon niet”.