Uribe heeft misschien geen tweede ronde nodig

Uribe, de kandidaat van Primero Colombia (Colombia Eerst), geniet enkele
dagen voor de stembureaus opengaan de steun van 49 procent van de kiezers,
beweert het peilingbureau Napoleón Franco. Dat ondervroeg een representatief
staal van de Colombianen in opdracht van de krant El Tiempo en de
radiozender Caracol. Volgens de peiling heeft Uribe 26 punten voorsprong op
zijn eerste rivaal, Horacio Serpa van de Liberale Partij. De kandidaat van
de linkse Polo Democrático, Luis Garzón, haalt in de peiling slechts 7,8
procent. De vierde kandidaat, Noemí Sanín, die een alliantie van kleinere
partijtjes leidt, haalt zes procent.

De meest pregnante vraag is dan ook of Uribe een tweede ronde nodig heeft om
president te worden. Het wordt een dubbeltje op zijn kant: in de peiling die
Invamer-Gallup en het National Adviescentrum vorige week deed, stond Uribe
nog op 48 procent.

Uribe heeft zijn succes vooral te danken aan zijn belofte om de
guerrillabewegingen in Colombia keihard aan te pakken. Uribes keiharde
aanpak, zeggen zijn tegenstanders, zal het geweld in het oorlogsmoëe
Colombia enkel doen escaleren maar de Colombiaanse kiezers vallen voor de
sterke en duidelijke taal van de presidentskandidaat. Zo wil Uribe een
miljoen burgers inschakelen als informant bij de Colombiaanse
inlichtingendienst en burgers bewapenen om de Farc en het ELN te verslaan.

Ook zijn belofte om de overheidsuitgaven in te perken, brengt Uribe sterk
aan de man - hij wil 40 procent minder parlementairen en bepaalde ambassades
en consulaten opdoeken. Uribe wil verder de corruptie bij de
overheidsdiensten bestrijden en een hervorming van het onderwijs op alle
niveaus doorvoeren. Op het stuk van de economie staat Uribe voor een
economische shocktherapie. De ordewoorden van zijn economisch programma zijn
een betere bescherming van de landbouw en een versterking van de export en
de kmo’s. Uribes running-mate is Francisco Santos, wiens familie eigenaar is
van de krant El Tiempo.

Patricia Lara, journalist voor El Tiempo, omschrijft Uribe als een persoon
zonder humor, een slecht danser, meer een liefhebber van poëzie en
‘vallenato’ (een populair Colombiaans muziekgenre). Hyperactief, standvastig
en met de ziel van een zakenman. Hoewel Uribe samen met ex-president
Ernesto Samper (1994-98), aan de wieg stond van de Poder Popular beweging,
heeft hij in tegenstelling tot Samper, die zijn campagnes gefinancierd zou
hebben met drugsgeld, niet af te rekenen met beschuldigingen van corruptie.

Volgens sommigen was Uribe wel rechtsreeks betrokken bij de oprichting van
de Convivir, de anti-guerrillabrigades die zich later aansloten bij de
Verenigde Krachten voor de Zelfverdediging van Colombia (AUC), de beruchte
rechtse paramilitaire organisatie die in het Colombiaanse conflict de
tegenspeler vormt van de guerrillabewegingen de Farc en het ELN. De Convivir
werden opgericht in de provincie Antioquia toen Uribe daar gouverneur was.
Uribe wordt daarom vaak omschreven als de kandidaat van de paramilitairen.

Uribe werd 49 jaar geleden geboren als zoon van een rijke grootgrondbezitter
in Medellín, de hoofdstad van Antioquia. Hij studeerde recht en politieke
wetenschappen aan de Universiteit van Antioquia. Op 24-jarige leeftijd ging
Uribe aan de slag bij de overheidsdiensten in Medellín, waar hij opklom tot
secretaris van het ministerie van Landbouw en directeur voor de
Burgerluchtvaart

In 1983 werd zijn vader, Alberto Uribe, gedood door de FARC, de grootste
rebellenbeweging. Die gebeurtenis ligt volgens waarnemers aan de basis van
Uribes weigering om via onderhandelingen uit het conflict te raken. In 1984
werd hij verkozen tot raadslid en later tot burgemeester van Medellín. Van 1
996 tot 1994 zat Uribe in de Senaat en in 1995 werd hij gouverneur van de
provincie Antioquia. Na zijn ambtstermijn leidde Uribe in Groot-Brittannië
de Latijns-Amerikaanse leerstoel aan de universiteit van Oxford.