Venezuela is moordkuil voor jongeren

Roger Guzmán, een jongetje van acht uit Caracas, kreeg een kogel in het hoofd toen hij zich thuis op het balkon waagde. Agenten en misdadigers leverden vlakbij een vuurgevecht, en Roger bevond zich op de verkeerde moment op een verkeerde plaats. Diezelfde dag in juni stierf er in de Venezolaanse hoofdstad ook nog een jongen van 16 met een verdwaalde kogel in zijn lijf. Een kalme dag, want gemiddeld komen er elke dag bijna drie kinderen of jongeren door geweld om het leven in Venezuela.

Venezuela, een land met 25 miljoen inwoners, telde vorig jaar 9.800 moorden. Bij 1.110 daarvan was het slachtoffer jonger dan 18. Dat is een erg hoog cijfer, zegt de Venezolaanse socioloog Josbelk González. Hij maakte een studie over geweldplegingen op jongeren voor het Centrum voor Vrede en Mensenrechten van de Centrale Universiteit. Er worden steeds meer kinderen en jongeren vermoord in Venezuela. In 2002 bedroeg het totaal nog 687.

Jongens tussen 15 en 18 maken het leeuwendeel van de slachtoffers uit. Uit de risicozone raken jonge mannen overigens pas als ze ouder dan 30 zijn. Venezolaanse meisjes worden dan weer vaker geconfronteerd met andere zware geweldplegingen. Bij bijna de helft van de verkrachtingen in Venezuela is het slachtoffer jonger dan 18.

Venezuela heeft geen beleid om de rechten van kinderen en jongeren te beschermen, analyseert Cecodap, een niet-gouvernementele organisaties die het voor kinderen opneemt. Overheidsprogramma’s om het probleem aan te pakken, gaan niet verder dan praatsessies en workshops, klaagt Oscar Misle van Cecodap.

Harry López, een 17-jarige Venezolaanse jongerenactivist, gelooft dat de oplossing eerder op cultureel dan op politiek of economisch vlak te vinden is. De normen van het met elkaar samenleven zijn vernietigd, gelooft López. Het werk moet in de scholen beginnen - we moeten weer leren samenleven.

Volgens Luis Díaz, een medewerker van het Venezolaanse Centrum voor de Vrede, zitten in Venezuela alle klassieke instanties die waarden en normen doorgeven in een crisis: het gezin, de school, de kerken en de politieke partijen. Diáz denkt dat het geweld in de hand wordt gewerkt door de grote ongelijkheid en het gebrek aan echte democratie in Venezuela. (PD)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.