Weinig Nederlanders naar Mumbai

De afstand, fikse reiskosten en andere prioriteiten houden veel activisten in Nederland. Van “De wereld is niet te koop”, het Nederlandse platform tegen neoliberale globalisering dat ook vaak de slogan van het WSF “Een andere wereld is mogelijk” gebruikt, heeft bijvoorbeeld nog niemand een ticket gekocht. “Wij willen ons eerst meer op de samenwerking met organisaties binnen Europa richten,” legt Petra Schultz van het platform uit.

Kees Hudig van solidariteitsfonds XminY is doorgaans goed op de hoogte van wat er leeft binnen de Nederlandse andersglobalistenbeweging, maar tast op dit punt in het duister. Hij weet maar één iemand te noemen die plannen heeft om te gaan, een collega bij XminY. Te duur en te ver weg, beoordeelt Hudig het geringe enthousiasme. “Er wordt eerder naar regionale fora uitgeweken,” denkt Hudig.

Ook andere overwegingen kunnen volgens hem een rol spelen. “Met name Trotskistische en anarchistische bewegingen vinden dat fora als het ESF en het WSF teveel in de greep dreigen te komen van gevestigde politieke partijen en maatschappelijke organisaties en blijven daarom weg.”

Dieuwertje Huijg, voorzitster van de Stichting Vrouwen en Diversiteit, was op de twee vorige edities van het WSF wel aanwezig, maar kan nu wegens ziekte en geldgebrek niet gaan. Het verbaast haar niet dat er weinig Nederlanders te vinden zijn die gaan. De andersglobalistenbeweging in Nederland is volgens haar nu eenmaal niet zo groot en bruisend. “In Frankrijk, Italië en Spanje leeft het veel meer dan hier. Bij het gros van de Nederlanders ontbreekt het besef dat globalisering ook invloed heeft op henzelf.”

Peyman Jafari, die namens Platform Keer het Tij busvervoer voor de paar honderd Nederlandse deelnemers aan het afgelopen Europees Sociaal Forum regelde, kent ook al niemand die van plan is om te gaan. “Ik denk dat een vliegticket naar India voor veel jonge activisten nogal een uitgave is,” zegt hij. “Als er al mensen gaan, zullen die eerder afkomstig zijn van grote maatschappelijke organisaties. Die hebben daar nou eenmaal meer budget voor.”

Toch is ook bij clubs als Milieudefensie niemand van plan om te gaan. Alleen van Friends of the Earth International, waarvan Milieudefensie deel uit maakt, zullen een aantal vertegenwoordigers naar India afreizen.

Jose Utrera, projectleider van gezondheidsorganisatie Wemos, zal in Mumbai in elk geval wel van de partij zijn. Net als wat mensen van Novib, Icco en andere grote maatschappelijke organisaties. “Een Indiase zusterorganisatie van ons helpt mee met de organisatie van het forum. Zij hebben ons gevraagd om een workshop over privatisering van de gezondheidszorg te verzorgen.”

Utrera heeft er al veel zin in. “Er komen daar mensen uit alle delen van de wereld met wie we informatie kunnen uitwisselen. Het is voor ons goed om te weten waarmee onze partnerorganisaties uit het Zuiden zich bezig houden.” Utrera is overigens niet zo somber over het andersglobalistische gehalte van de Nederlanders. “Kijkend naar het grote aantal Nederlandstalige websites over globalisering, denk ik dat er toch wel veel belangstelling voor bestaat.”

De geïnteresseerde thuisblijvers kunnen zich over de gebeurtenissen in Mumbai op de hoogte houden via deze site en onder meer Indymedia. Ook de redacties van Onze Wereld en Ode zullen vanuit India rapporteren.