Wereldbank wil nieuwe welvaartsindicator

De millenniumdoelstellingen zijn gericht op het creëren van welvaart. Als we die niet goed meten, dan kunnen we die ook niet goed managen, zegt vice-voorzitter voor Duurzame Ontwikkeling Ian Johnson. De millenniumdoelstellingen, acht gekwantificeerde parameters om armoede tegen 2015 te bestrijden, staan in de slotverklaring van de Millenniumtop, die morgen (vrijdag) in New York wordt goedgekeurd door 195 staats- en regeringsleiders.

De Wereldbank zegt in het rapport ‘Where is the Wealth of Nations?’ dat regeringen en internationale organisaties onder meer gebruik van natuurlijke hulpbronnen bevolkingsgroei moeten meerekenen om een compleet beeld te krijgen van de welvaart in een land. Ook moet gekeken worden of de milieukosten van besluiten op het gebied van ontwikkeling voldoende in ogenschouw zijn genomen.

Zonder deze indicatoren ontstaat een beleid waarbij leiders het risico lopen overal de prijs van te kennen, maar nergens de waarde van te weten, zei Johnson met een knipoog naar de Britse schrijver Oscar Wilde.

De nieuwe formule verandert weinig aan wat al bekend is over de verdeling van de welvaart in de wereld. De tien welvarendste landen, Zwitserland, de Verenigde Staten, Japan en zeven West-Europese landen, zijn allemaal hoog ontwikkeld. De laatste tien landen op de lijst liggen allemaal in Afrika bezuiden de Sahara, met uitzondering van Nepal.

De landen met een laag inkomen raken bovendien steeds meer welvaart kwijt, terwijl de welvaart in de rijke landen toeneemt, zegt de hoofdauteur van het rapport, Kirk Hamilton. In de tien rijkste landen varieert de welvaart per hoofd van de bevolking tussen ruim 648.000 dollar en 452.000 dollar. In de armste landen ligt dat tussen ruim 5.000 dollar (Madagaskar) en 1.965. Ethiopië is het armste land van de 120 landen die de Wereldbank bestudeerde.

De bredere opvatting van het begrip welvaart is samengesteld uit geproduceerd kapitaal, natuurlijk kapitaal zoals grondstoffen, gewassen en landbouwgrond, en immaterieel kapitaal zoals kennis, wetenschap en bestuur. Die drie terreinen zijn nauw met elkaar verbonden. Arme mensen zijn erg afhankelijk van hun omgeving, omdat het de enige welvaart is die ze hebben.

De meeste regeringen beseffen nog steeds niet dat ontwikkeling nietlos gezien kan worden van milieubeleid. Carlos Manuel Rodriguez, minister van Energie en Milieu van Costa Rica, zegt echter dat het ‘groene rekenen’ de afgelopen jaren ingang vindt en dat de rol van de ministeries van Milieu versterkt is. Nieuwe rekenformules zoals die van de Wereldbank, geven milieuministers meer mogelijkheden om hun regering ervan te overtuigen dat milieubeleid economisch verantwoord is, zei hij. Ons ministerie van Milieu kan op een volwaardige manier met andere ministeries concurreren, als het gaat om de verdeling van geld, zei Rodriguez, wiens land bekend staat om zijn innovatieve milieubeleid.

Achim Steiner van de World Conservation Union deed in een paneldiscussie een oproep aan de Wereldbank om de bevindingen ook daadwerkelijk om te zetten in een vernieuwend ontwikkelingsbeleid. Volgens Steiner moet de Wereldbank de nieuwe maatstaven verwerken in de Poverty Reduction Strategy Papers (PRSP), nationale berekeningen en beleid in diverse sectoren.

Johnson erkende dat er meer gedaan kan en moet worden om duurzaamheid te bevorderen in projecten van de Wereldbank. Hij zei dat de uitdaging erin ligt om nationale leiders te overtuigen van het belang daarvan. (JS/MM)