Wereldrecord touwtjespringen

Deze zaterdag en zondag, op 3 en 4 juli 2010, organiseert Maarten Goedemé, team manager van Planet Jump Rope, het wereldrecord Double Dutch Speed. Het event vindt plaats in acht landen tegelijk: België, Brazilië, Hongkong, India, Oostenrijk, Singapore, VS en Zweden. Gedurende 24 uur zullen er in de grote hal van het Centraal Station in Antwerpen 20 springers in twee touwen het beste van zichzelf geven.
  • Ana Maarten Goedem Ana
Het wereldrecord snel touwtjespringen met twee touwen, wat mogen we daarbij verwachten?
Dit evenement is een mix van verscheidene zaken. Je hebt onze teams (5 teams van 4 personen) die afwisselend gedurende 24 uur springen. Daarnaast heb je 26 DJ’s van Beat4Battle Forum die op vier decks plaatjes komen draaien. Zij komen uit Duitsland, Frankrijk en België en gaan 24 uur de muzikale show stelen om al die springers wereldwijd aan te moedigen, te stimuleren om sneller te springen en om het publiek wakker te houden, want 24 uur is lang. En dan is er Bram De Ceurt, een van de allerbeste graffiti-artiesten, of tegenwoordig moet je Wall Art zeggen want graffiti heeft een negatieve bijklank. Hij heeft een canvas gemaakt van 2 op 4 meter dat boven de DJ-tafel wordt gebruikt als achtergrond. Het is af en het is spectaculair.
Worden de landen onderling tegen elkaar uitgespeeld, of telt het gezamelijke resultaat?
Iedereen staat met elkaar in verbinding via live streaming. In alle deelnemende landen gaan ze zo snel mogelijk springen en op het einde worden alle scores samengeteld. We gaan dan zien of we een monsterscore hebben behaald, het doel is minimum 1 miljoen sprongen. Op onze website kan je rechtstreeks de scores volgen van alle landen, om de 5 seconden worden die automatisch geüpdate. Zo kan je ook ineens de totaalscore zien. Er is geen prijs voor het snelste land, maar natuurlijk is het wel leuk om de onderlinge verhoudingen te zien. Trouwens, niet alle landen springen de volledige 24 uur. Zweden zal enkel de eerste 12 uur springen, Hongkong de laatste 12 uur en Brazilië springt alleen het laatste uur mee.
Hoe komt het dat drie landen geen 24 uur kunnen springen? Is dat uit praktische overwegingen?
In Hongkong is het bijvoorbeeld heel moeilijk om een publieke ruimte te vinden die 24 uur open is. Ze hebben Olympian City, een grote Shopping Mall, gevonden waar ze 12 uur mogen springen. Brazilië is nog niet zo lang bezig met Rope Skipping, dus voor hen was 24 uur of zelfs 12 uur te hoog gegrepen. Dat uurtje springen ze in de universiteit van Sao Paolo. Ze hebben nog niet genoeg op de ‘speed’ kunnen trainen het voorbije jaar en hebben weinig internationale ervaring.
De hele organisatie gebeurt vanuit België. Andere landen hebben wel hun eigen inbreng en hun eigen voorprogramma, maar alles wordt vanuit het Centraal Station gecoördineerd. Wat Hongkong iets specialer maakt is het goede doel dat ze aan het event koppelen. Ze houden een geldinzamelactie voor een organisatie die kinderen met kanker helpt. We gaan live aan Hongkong vragen hoeveel geld ze al hebben ingezameld. Verder ga ik bijvoorbeeld naar Tanzania bellen. Zij doen niet mee maar er is ondertussen een trainingskamp waar er een paar Zuid-Afrikanen en een Amerikaan workshops geven. En hopelijk gaan ze dan ook een beetje supporteren vanuit Tanzania. Ik ga ook met Rusland bellen. Via skype kunnen we dan live zien hoe ze op een festival optreden en hoe ze daar rope skipping beleven.
Welk voorprogramma heb je gepland voor België?
Wat ik heel tof vind is dat de leerlingen van Omnimundo en Villa Stuivenberg, twee migrantenschooltjes in Antwerpen, waar ik via Buurtsport een gans jaar heb les gegeven, een optreden brengen als voorprogramma. Ik hecht daar veel waarde aan omdat die kinderen van hier in de buurt (Antwerpen Noord) op een internationaal evenement de kans krijgen om een show te brengen. Door de live streaming op grote schermen op alle deelnemende locaties, gaan ze echt effectief over de hele wereld gezien worden. Dat is toch wel bijzonder. Als die kinderen dat aan hun ouders vertellen, geloven die dat niet.
Hoe heb je de multiculturele samenleving van Antwerpen ertoe kunnen brengen om te touwtjespringen?
Het voorbije schooljaar was sowieso een proefproject, maar het is geslaagd en vanaf september gaan we met een echte club van start in Omnimundo. We geven af en toe gratis workshops in het Park Spoor Noord en dan mag gewoon iedereen die wil mee komen springen. De laatste keer waren er veel nieuwsgierige ouders van die kinderen bij. Hun interesse is gewekt en ze zijn trots dat hun kinderen in het Centraal Station optreden. Ik hoop dat ze allemaal komen kijken. Als de kinderen veel steun krijgen van thuis uit, gaan ze sowieso beter worden.
Misschien eventjes voor de leken: waarvoor staat Double Dutch?
Double Dutch is springen in twee langere touwen en het is de bedoeling om daar in te dansen, te turnen. Er wordt een choreografie gemaakt op muziek, zoals een streetdance, maar dan met twee touwen erbij. Er is een anekdote die de origine terugbrengt naar vroeger, toen New York nog New Amsterdam heette. De Nederlandse immigranten deden daar aan touwtjespringen. Eerst met één touw, maar als het touw te vaak de grond raakt, breekt het in twee. Toen begonnen ze eens met twee touwen te springen. Eén touw vonden ze eigenlijk al gek, maar in twee touwen springen, vonden ze dubbel gek en vandaar: Double Dutch. Gekke Nederlanders! Momenteel is Nederland echt niet goed in Rope Skipping, maar de naam Double Dutch zou van New York kunnen komen.
Double Dutch is een echte teamsport. Ook al lijkt het niet zo, er wordt maanden elke dag samen geoefend om een show in elkaar te steken. Alles moet perfect tot in de puntjes worden uitgewerkt, elk detail telt. Iedereen heeft zijn of haar specialisatie: de ene is beter in salto’s, de andere levert sneller voetenwerk. Om een knappe choreografie te krijgen, moet je gewoon alle beste elementen mixen en dan pas kom je tot een goed resultaat.
Dit evenement is enkel georganiseerd om een wereldrecord neer te zetten. Om echte acrobatie te zien, hebben we het jaarlijkse Double Dutch Contest in Arenberg Schouwburg in Antwerpen. Op 7 augustus 2010 organiseren we in Cargo in Park Spoor Noord een DD Night, dat is een soort battle van 3 tegen 3. Dan krijg je pas spectaculaire salto’s te zien. Nu willen we gewoon zoveel mogelijk mensen lokken om de teams aan te moedigen. Men schat dat er dit weekend in Antwerpen zo’n 75.000 mensen extra zullen passeren naar aanleiding van de start van festivals en natuurlijk de doortocht van de Tour de France. Tegelijkertijd kan ook iedereen online volgen op http://worldrecord.pjr.be.
Hoe zou je jullie stijl omschrijven?
Ik vind dat wij eigenlijk een heel strakke stijl hebben. Wij mikken op het hoogste niveau. De toeschouwers moeten geëntertaind zijn, dat is het allerbelangrijkste. Het gaat bij ons niet om de moeilijkste salto, maar hij moet er wel het beste uitzien. Onze slogan is: “feel the rope sensation”, het hele doel van de VZW is om mensen kennis te laten maken met Rope Skipping zodat ze achteraf zeggen: “Waauw, dat is echt de moeite, dat willen we ook gaan doen”, of “die teams moeten we op ons evenement ook zeker boeken, want dit is echt wel super cool.”
Specifiek voor Double Dutch is Japan momenteel ons grote voorbeeld. Zij begonnen met de fusionstijl, wat wij nu ook doen. Dat is een combinatie van Rope Skipping, zoals wij het hoofdzakelijk vroeger in België kenden, in combinatie met dans, hip hop en breakdance. Als je kijkt naar Zuid-Afrika, waar veel straatkinderen springen, is de stijl toch iets anders. Die hebben veel power, die springen meestal een pak hoger dan kinderen hier in Europa, zodanig dat die ook meer salto’s kunnen doen. Langs de andere kant hebben ze dan minder mogelijkheden om muziek te gebruiken omdat ze geen computer hebben om muziek te mixen, of geen muziekinstallatie. In Ijsland gebruiken ze Rope Skipping voor conditietraining. In Hongarije zijn het voornamelijk meisjes die springen. Als je alleen meisjes hebt in een team dan ga je heel andere bewegingen krijgen. De keuze van muziek is ook bepalend. Je kan perfect op klassieke muziek performen, het hoeft echt geen hip hop te zijn, zelfs percussie is goed.
De kledij hang bij ons af van de opdrachtgever. Zeg maar, Formule 1 in Abu Dhabi, of een muziekclip opnemen, dat verschilt. In Maleisië springen sommige meisjes zelfs met een hoofddoek, maar vooral de trainingsbroeken die ze aan hebben bij 40˚C, dat is ongelofelijk. In dat vochtige klimaat springen is gewoon zweten tegen de sterren op. Wij waren echt steendood.
Doen jullie zelf mee aan wedstrijden?
We hebben al meerdere keren het WK Rope Skipping gewonnen, maar PJR is vooral gespecialiseerd in entertainment. Wij organiseren zelfs wedstrijden, maar de optredens zijn het allerbelangrijkste. Bijna 7 jaar geleden zijn we gestart met DDF, nu het eerste professionele team in Europa. Daardoor hebben we al een fraai stuk van de wereld afgereisd. We verschijnen op alle soorten evenementen. Dat kan gaan van privéfeestjes, corporate events, festivals, sportevenementen en sportgala’s tot videoclips en reclamespots. Nu doen we enkele optredens per week, over de hele wereld. Naast workshops in pakweg de townships van Kaapstad of op een strand in Maleisië, doen we ook aan coaching en opleiding van coaches. In Zuid-Afrika hebben we al een enorme aanhang. Het is daar al zo ver gekomen dat er een springtouw wordt geproduceerd met mijn naam op, een hele eer. Ze beschouwen mij daar als de pionier van Rope Skipping.
Welk optreden is je het meest bijgebleven?
Daar moet ik niet lang over nadenken, het meest decadente was ongetwijfeld een optreden van 10 minuten op een eilandje in de Volgarivier in Rusland. De zoon van een bankdirecteur werd 18 jaar. We moesten er met de speedboot naartoe om twee keer vijf minuten op te treden. Zodra het optreden gedaan was, werden we teruggebracht naar het vijfsterrenhotel. We zijn er wel goed verzorgd geweest, maar tijdens het feestje hebben er niet veel mensen naar ons gekeken. Ze hadden ook speciaal van die Braziliaanse danseressen met carnavalskostuums van pluimen laten overkomen en er was een Russisch boysbandje dat hun nieuwe cd kwam voorstellen. Die cd werd onmiddellijk voor 1000 euro van de hand gedaan aan de persoon die het eerst verkochte exemplaar wilde. Dat eiland was echt zoals in de films, kunstgras en witte party-tentjes, koks uit dat vijfsterrenhotel, vijfsterrenbediening, dat was echt wel heel decadent.
Het andere uiterste zijn misschien de townships van Kaapstad waar ze je al goed kennen?
In Zuid-Afrika is het sinds 2002 sterk gegroeid. In 2002 waren we met ons team Wereldkampioen geworden in België. Toen vond ik het tijd om eens iets anders te doen. Met Rope Skipping kan je gemakkelijk veel deuren openen. Op’ het zelfde moment was het ook Wereldkampioenschap van toestelturnen, van artistieke gymnastiek hier in België. Ik ben met mijn springtouw naar een manager van een Zuid-Afrikaans turngezelschap gestapt en heb eens laten zien wat ik kon. Zij had wel interesse. Ik ben op zoek gegaan naar een vrijwilligersfederatie en ben terecht gekomen bij Sports Coaches’ OutReach of SCORE, bedoeld voor sportleerkrachten die voor een jaar naar het buitenland willen om daar vrijwilligerswerk te doen. Zo heb ik de twee gecombineerd. Ik was nog nooit in Zuid-Afrika geweest, maar ben toch in één keer voor een heel jaar naar daar gegaan. In dat jaar heb ik veel coachcursussen geschreven en een 1000-tal coaches opgeleid. Tegelijkertijd heb ik lichamelijke opvoeding gegeven in de townships.
Geleidelijk aan begon mijn portfolio van Rope Skipping zodanig te groeien dat ik het vrijwilligerswerk voor SCORE heb afgebouwd, in samenspraak met de Turnfederatie en ik heb mij daarna volledig kunnen focussen op het RS-project. We hebben naar regio’s gezocht waar er nog niet veel aan sport werd gedaan. We hebben heel wat bereikt. Ondertussen zijn er clubs in alle 9 provincies van Zuid-Afrika en ook in de buurlanden begint het te groeien. In Mozambique is er jaarlijks een nationaal trainingskamp Rope Skipping. Zuid-Afrika organiseerde het vorige WK in Kaapstad. Het jongerenteam van Zuid-Afrika heeft ook 2 zilveren en 1 gouden medaille gewonnen op heel korte tijd, dankzij veel talent en doorgedreven training en ondanks de moeilijke omstandigheden en de gebrekkige infrastructuur.
Wat we nu ook proberen is om meer blanke kinderen in Zuid-Afrika aan het springen te krijgen. Die hebben veel meer mogelijkheden, ze gaan gemakkelijker rugby spelen of cricket. Het is moeilijker om die groep te bereiken maar ik vind het wel een heel belangrijke groep. De bevolking van Zuid-Afrika is een culturele mix en men zegt wel dat de apartheid over is, maar ik vind toch dat er onderling nog veel te weinig communicatie is. Iedereen leeft nog in zijn aparte wereld. Ondanks dat er veel projecten zijn, blijven de vooroordelen bestaan. Ze hebben moeilijkheden om met elkaar samen te werken.
Hoe zie je Rope Skipping of DD evolueren in de toekomst?
Je hebt altijd doelstellingen die je wil bereiken. Vroeger was onze doelstelling meedoen in een videoclip of een reclamespot, maar dat hebben wij ondertussen allemaal al bereikt. De doelen worden alsmaar moeilijker en je moet harder nadenken wat je nog kan doen. We hebben elk jaar een DD wedstrijd en ook Hongkong wil er nu een organiseren. Wat ik nog zou willen is een sponsor vinden voor alle evenementen, zodanig dat we echt op wereldschaal heel knappe dingen kunnen uitbouwen.
Een persoonlijke droom is een soort van Broadwayshow maken, zoals Stomp, en daarmee de wereld rondtrekken. De teams zijn eigenlijk mijn dagelijkse uitdaging. Omdat ik manager ben van alle teams van PJR, zijn zoveel optredens organiseren elke dag een heel zware uitdaging.
Welke plekken in de wereld moeten jullie nog veroveren?
Zuid-Amerika. Daar hebben we nog geen enkel optreden gedaan. Dat gaat er ook wel zeker eens van komen, ik heb al goede contacten. Een van ons is al eens naar Peru geweest om daar drie maanden vrijwilligerswerk te doen in een schooltje. Loïc heeft er ook Rope Skipping gegeven, maar de structuur ontbreekt nog.
Het is wel zo dat je in alle landen bedrijven hebt die reclame maken. Telecombedrijven bijvoorbeeld, die heb je ook in de armste landen, mensen hebben overal gsm’s. Overal waar er evenementen zijn, kunnen wij optreden en tegelijk reclame maken voor onze sport. Dat is ook de bedoeling van dit wereldrecord, om er heel veel media-aandacht bij te krijgen. En voor landen die minder aan internationale wedstrijden meedoen, zoals Oostenrijk, is dit toch een unieke kans om betrokken te zijn in een wereldwijd evenement. Zonder voor medailles te gaan, hopen we dat iedereen tot het uiterste gaat om een zo goed mogelijk resultaat te behalen.

Links


http://www.pjr.be
http://worldrecord.pjr.be/
http://www.ropemania.be/
http://www.myspace.com/beat4battlecom
http://www.brsf.info/

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2781   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2781  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.