Wetenschappers zetten Google Earth in tegen overbevissing

Accurate gegevens over de visvangst of –kweek zijn cruciaal in de strijd voor een duurzame visserij, maar al te vaak ontbreekt het nog aan betrouwbare data. Wetenschappers van de Universiteit van British Columbia zetten nu een verrassend nieuw wapen in: de satellietbeelden van Google Earth. Ze publiceerden hun onderzoek in PLoS One.

Ze onderzochten de kustlijn van zestien landen rond de Middellandse Zee op zoek naar kooien waar vissen gekweekt worden. Ze slaagden erin 91 procent van de kustlijn te onderzoeken, telden 248 tonijnkooien van meer dan 40 meter groot en nog eens 20.976 kooien voor andere vis. Ze combineerden die resultaten met schattingen van het kooivolume, de visdichtheid en de oogst om een conservatieve schatting van de productie te maken.

Op basis van de resultaten schatten ze de visproductie in 2006 op 225.736 ton. Dat is net iets meer dan de 199.542 ton die de Voedsel- en Landbouworganisatie voor dezelfde periode en hetzelfde gebied rapporteerde, en zo lijken de twee cijfers elkaar te bevestigen.

De onderzoekers ontdekten wel belangrijke verschillen tussen hun eigen schattingen en wat de landen officieel rapporteerden: voor Griekenland bijvoorbeeld schatten ze de productie zo’n 30 procent hoger in dan het land officieel aan de FAO rapporteerde. Hetzelfde was het geval voor Turkije (18 procent), Cybrus (16 procent) en Croatië (10 procent).

Veelbelovend

Het belang van de studie zit hem dan ook vooral in de gebruikte techniek: enkele jaren geleden zouden de gebruikte satellietbeelden nog onbeschikbaar of op zijn minst onbetaalbaar geweest zijn voor dergelijk onderzoek. Bovendien maakt Google de satellietbeelden niet alleen gratis, maar ook nog eens bijzonder toegankelijk. Zo konden de onderzoekers elke foto dateren maar ook de diameter van de kooien meteen inschatten dankzij de ingebouwde meetinstrumenten.

Toch vormen diensten als Google Earth nog niet meteen het gedroomde middel om de visserij wereldwijd in de gaten te houden. Hoewel de Europese kustlijn momenteel goed gedocumenteerd is, geldt dat niet voor het overgrote deel van de wereldzeeën.