Zambiaanse kinderen sterven door gebrek aan schoon water
Veel Zambiaanse kinderen sterven door gebrek aan schoon water. Ze krijgen
zware diarree en drogen uit. Dat staat in een nieuw rapport van het Zambiaanse ministerie van Volksgezondheid. Zambia heeft een van de hoogste kindersterftecijfers ter wereld.
zware diarree en drogen uit. Dat staat in een nieuw rapport van het Zambiaanse ministerie van Volksgezondheid. Zambia heeft een van de hoogste kindersterftecijfers ter wereld.
Kelvin Kachingwe . 24 april 2009
Van elke duizend kinderen in Zambia halen er 119 hun vijfde verjaardag niet, zegt het rapport. In die groep is diarree verantwoordelijk voor een vijfde van alle overlijdens.
Diarree kan makkelijk vermeden worden met schoon water en goed sanitair, zeggen gezondheidsexperts. Minder dan 60 procent de Zambianen beschikt over aangepast sanitair en veilig drinkwater.
Armoedeorganisaties klagen dat de regering de budgetten voor een verbeterde toegang tot proper water en sanitair de laatste jaren verminderd heeft. “Het toont een gebrek aan inspanning om tot een gezonde en productieve bevolking te komen”, zegt Ivy Mutwale van de Civil Society for Poverty Reduction (CSPR), een nationaal network van meer dan 140 organisaties.
De minister van Financiën, Situmbeko Musokotwane, gaf eerder dit jaar toe dat de regering geen adequaat budget opzij had gezet om het probleem aan te pakken, ook al erkent Lusaka dat het om een sleutelsector gaat voor investeringen.
Chrispin Mphuka, een econoom van de Universiteit van Zambia, berekende in 2005 dat Zambia 42,7 miljoen dollar per jaar nodig heeft voor zijn water- en sanitaire systemen.
Harriet Phiri, een moeder met vier kinderen, woont in Kalingalinga, een township in de buurt van Lusaka. Ze heeft geen eigen drinkwater en toilet. “Schoon water komt alleen uit een gemeenschapskraan en die bevindt zich ver van mijn huis.” Het toilet deelt ze met drie andere families.
Ze zegt dat haar kinderen regelmatig diarree hebben. “Bijna om de drie maanden heeft er iemand diarree, gewoon omdat de regering ons geen schoon water kan geven.”
Prudence Phiri, hoofdverpleegster van het gezondheidscentrum in Kagoro, 500 kilometer van Lusaka, bevestigt het hoge aantal gevallen van diarree. Als er geen drinkwater is, gebruiken de mensen uit het dorp rivierwater om te koken.
“We hebben twee grote problemen”, zegt ze. “Het eerste is dat de dorpelingen alleen water uit de rivier kunnen halen. Het tweede is dat de meeste mensen hier in traditionele geneeskunst geloven.”
Te weinig ouders brengen hun zieke kinderen naar het ziekenhuis. Slechts 60 procent van de jonge diarreepatiënten krijgt medische hulp, zegt het rapport van het ministerie van Volksgezondheid.
“De laatste jaren hebben we meer educatieve programma’s die moeders adviseren om drinkwater te koken en medische hulp te zoeken in het ziekenhuis bij uitdroging”, zegt Phiri. Maar het gedrag van de mensen verandert traag.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) raadt de inname van re-hydraterende zouten (ORS) aan bij diarree. Dat is niet meer dan wat zout en suiker gemengd met schoon water en drinkwatertabletten.
Diarree kan makkelijk vermeden worden met schoon water en goed sanitair, zeggen gezondheidsexperts. Minder dan 60 procent de Zambianen beschikt over aangepast sanitair en veilig drinkwater.
Budgetten verminderd
Armoedeorganisaties klagen dat de regering de budgetten voor een verbeterde toegang tot proper water en sanitair de laatste jaren verminderd heeft. “Het toont een gebrek aan inspanning om tot een gezonde en productieve bevolking te komen”, zegt Ivy Mutwale van de Civil Society for Poverty Reduction (CSPR), een nationaal network van meer dan 140 organisaties.
De minister van Financiën, Situmbeko Musokotwane, gaf eerder dit jaar toe dat de regering geen adequaat budget opzij had gezet om het probleem aan te pakken, ook al erkent Lusaka dat het om een sleutelsector gaat voor investeringen.
Chrispin Mphuka, een econoom van de Universiteit van Zambia, berekende in 2005 dat Zambia 42,7 miljoen dollar per jaar nodig heeft voor zijn water- en sanitaire systemen.
Geen eigen drinkwater
Harriet Phiri, een moeder met vier kinderen, woont in Kalingalinga, een township in de buurt van Lusaka. Ze heeft geen eigen drinkwater en toilet. “Schoon water komt alleen uit een gemeenschapskraan en die bevindt zich ver van mijn huis.” Het toilet deelt ze met drie andere families.
Ze zegt dat haar kinderen regelmatig diarree hebben. “Bijna om de drie maanden heeft er iemand diarree, gewoon omdat de regering ons geen schoon water kan geven.”
Traditionele geneeskunst
Prudence Phiri, hoofdverpleegster van het gezondheidscentrum in Kagoro, 500 kilometer van Lusaka, bevestigt het hoge aantal gevallen van diarree. Als er geen drinkwater is, gebruiken de mensen uit het dorp rivierwater om te koken.
“We hebben twee grote problemen”, zegt ze. “Het eerste is dat de dorpelingen alleen water uit de rivier kunnen halen. Het tweede is dat de meeste mensen hier in traditionele geneeskunst geloven.”
Te weinig ouders brengen hun zieke kinderen naar het ziekenhuis. Slechts 60 procent van de jonge diarreepatiënten krijgt medische hulp, zegt het rapport van het ministerie van Volksgezondheid.
“De laatste jaren hebben we meer educatieve programma’s die moeders adviseren om drinkwater te koken en medische hulp te zoeken in het ziekenhuis bij uitdroging”, zegt Phiri. Maar het gedrag van de mensen verandert traag.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) raadt de inname van re-hydraterende zouten (ORS) aan bij diarree. Dat is niet meer dan wat zout en suiker gemengd met schoon water en drinkwatertabletten.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2790 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Extra
-
Reportage
-
Nieuws