Zuid-Korea propageert Arabische revoluties bij noorderbuur

De pamfletten komen Noord-Korea binnen in mandjes aan ballonnen. Timers zorgen er dan voor dat de pakjes in de juiste gebieden terecht komen. De strooibriefjes verwijzen naar de Egyptische revolutie en de protesten in Libië om te illustreren hoe elk dictatoriaal regime uiteindelijk zal instorten.

Young-sun zegt dat deze actie kadert in de nieuwe psychologische oorlogvoering die Zuid-Korea tegen het Noorden voert sinds Noord-Korea in november een van haar eilanden aanviel. Seoel heeft ook voedsel, medicijnen en radio’s naar het noorden gestuurd. De Zuid-Koreaanse regering heeft het nieuws niet bevestigd, maar dat deed ze in het verleden ook niet bij soortgelijke acties tegen het Noorden.

Jagers-verzamelaars

Het is niet toevallig dat Zuid-Korea juist nu begint met deze campagne. Volgens Amerikaanse hulporganisaties heeft Noord-Korea te kampen met voedseltekorten en ondervoeding van de bevolking. De organisaties deden van acht tot vijftien februari onderzoek in drie provincies op vraag van Pjongjang. Ze zagen onder meer dat mensen de wouden moesten intrekken om voedsel te zoeken. Oorzaken daarvoor zijn de slechte oogst van het land en de voedselprijsstijgingen over de hele wereld. Mond- en klauwzeer heeft bovendien meer dan tienduizend veedieren besmet.

Vooral families die op de voedselverdeling van de overheid aangewezen zijn, lijden onder de schaarste. Ook wees- en ziekenhuizen behoren tot de kwetsbare groepen en hebben nood aan bijkomende dosissen proteïnerijk voedsel. Noord-Korea vraagt nu voedsel aan andere overheden, maar westerse landen blijven weigerachtig omdat Pjongjang zich niet wil aanpassen aan de internationale regels. Republikeins senator Richard Lugar zegt dat de VS zeker willen zijn dat hun hulp naar hongerige kinderen gaat en niet naar het leger.

De economische situatie van Noord-Korea is volgens voormalig Brits ambassadeur, John Everard, vergelijkbaar met die van de armste Afrikaanse landen. Toch lijkt de kans op economische hervormingen zo goed als onbestaande. De Noord-Koreaanse leiders zijn te oud, te star en te weinig thuis in de economische leer om betekenisvolle hervormingen te verwezenlijken. Volgens Noord-Korea-expert, Andrei Lankov, beschouwt de overheid zulke hervormingen als het einde van haar regime. China wil nochtans maar al te graag dat Pjongjang een voorbeeld neemt aan zijn succes.

Een stille dood

De Zuid-Koreaanse krant Chosun Ilbo zegt dat er op 14 februari kleine protesten waren in verschillende Noord-Koreaanse steden om elektriciteit en rijst te vragen. Maar echt grote onrust was er niet, de mensen bijten door zoals ze dat gewend zijn. Het Noord-Koreaanse Centrale Nieuwsagentschap heeft trouwens nooit iets gerapporteerd over de protesten in de Arabische wereld. De censuur werkt nog altijd uitstekend. China blokkeerde deze week nog telefoongesprekken en websites om protestbewegingen tegen Pjongjang uit te roeien.

Specialisten en ingewijden zien geen grote bedreigingen voor Kim Jong-il en zijn regime. De oude dictator lijkt nog in vrij goede gezondheid. Zijn jongste zoon staat bovendien klaar om hem op te volgen. En hoewel de bevolking moet wroeten om te overleven, verhongert ze niet. De situatie is dus niet vergelijkbaar met de hongersnood van begin jaren negentig toen een miljoen mensen omkwamen. En zelfs toen, toen ze oog in oog met de horror van de hongersdood stonden, bleven de meeste mensen braaf wachten op het voedsel van de overheid dat niet kwam.