Wie betaalt voor de klimaatschade?
Maatregelen om de uitstoot te verminderen en de klimaatverandering te temperen blijken niet genoeg om mensen wereldwijd te beschermen tegen de gevolgen ervan. Naarmate die gevolgen steeds meer schade veroorzaken, doet de vraag zich nadrukkelijk voor wie voor het herstel moet betalen.
Rijkere landen kunnen via het systeem ontwikkelingslanden helpen met technologie, financiering en capaciteitsopbouw om slachtoffers van klimaatrampen te helpen bij het herstel na extreem weer of de gevolgen van de zeespiegelstijging.
Geld
De VN hebben fondsen opgericht om de transitie naar schonere energie mogelijk te maken voor ontwikkelingslanden en ze te helpen aanpassen aan een warmere wereld. Maar rijke landen, die de historische verantwoordelijkheid dragen voor de klimaatverandering - treuzelen om met geld over de brug te komen om de schade te vergoeden. Ze hebben het meer voor en systeem van verzekeringen.
De rijke landen proberen ook aansprakelijkheid en compensatieclaims te vermijden voor hun historische verantwoordelijkheid. Zo zijn de VS er consequent tegen gekant, ook onder de vorige presidenten. Nu het land zich terugtrekt uit het Klimaatakkoord van Parijs, gaan opnieuw stemmen op om openlijk te praten over compensatie.
Maar Carlos Fuller, hoofdonderhandelaar van de Alliantie van Kleine Eilandstaten (Aosis) denkt dat het politiek nog steeds taboe is. “Dit zal naar mijn mening nooit van de grond komen”, zegt hij.
Wrijvingen
Toch zal de herziening van het Warschaumechanisme voor wrijvingen zorgen tussen rijke landen en ontwikkelingslanden.
In hun klimaatbijdrage in aanloop naar de Cop25 stelden de Filipijnen, die gevoelig zijn voor cyclonen, dat het “van groot belang was dat financiering snel en systematisch” is voor loss and damage. De Alliantie van Kleine Eilandstaten dringt er bij de lidstaten op aan om “genoeg en betrouwbaar” te werken aan een oplossing voor het probleem.
Volgens Fuller gaat het echter niet enkel om geld, maar ook om capaciteitsopbouw. De creatie van een financieringsinstelling blijft een project in de verre toekomst, en de gesprekken blijven zich focussen op de herziening van het Warschaumechanisme.
Systematische hulp
Klimaat- en burgerrechtenorganisaties pleiten voor een mechanisme dat verder gaat dan een verzekeringssysteem en systematisch humanitaire hulp biedt voor klimaatslachtoffers.
Blijf op de hoogte
“De wereld erkent de klimaatcrisis, maar er is geen wereldwijd systeem om hulp te bieden en kwetsbare landen te helpen herstellen”, zegt Harjeet Singh van de ngo ActionAid.
De brief komt er na een rapport van verschillende klimaat- en milieuorganisaties, die pleiten voor een jaarlijkse donatie van 50 miljard dollar per jaar tegen 2022 en zelfs 300 miljard tegen 2030 om de klimaatschade te compenseren.
Bron: Climate Home News
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2798 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Nieuws
-
Nieuws
-
De Ontwikkelaars
-
Analyse
-
Nieuws
-
Nieuws