De wereld keek naar Het Debat. En schreef vervolgens de Amerikaanse persagentschappen over.

Op het debat van maandagnacht tussen Hillary Clinton en Donald Trump werd bijzonder sterk geanticipeerd door de westerse media. De nieuwssites stonden dan ook meteen vol met analyses en videostukjes van het debat. Wat opvalt bij de niet-westerse media die we analyseerden, is dat het debat zelden voorpaginanieuws is. Bijna elke website heeft er wel een artikel aan gewijd, maar dit beheerst in tegenstelling tot westerse media niet de hele website.

De media die we nakeken waren: In Afrika het Zuid-Afrikaanse Daily Maverick en Mail&Guardian, het Keniaanse Daily Nation en het Oegandese New Vision. In Azië het Indiase The Hindu, het Pakistaanse Dawn, het Filipijnse The Inquirer, het Chinese Global Times, het Japanse Yomiuru Shimbun en de in Hong Kong gevestigde South China Morning Post. In de Arabische Wereld het Egyptische Al-Ahram en het in Qatar gevestigde Al-Jazeera. In Latijns-Amerika het Mexicaanse El Universal, het Argentijnse Pagina12 en het Colombiaanse Semana.

Dezelfde analyses

De verschillende media bieden allemaal een gelijkaardige analyse aan van het debat. Clinton was beter voorbereid, Trump heeft zich niet echt presidentieel getoond en de confrontatie was hard. Allemaal boden ze dezelfde quotes aan, zoals Clintons opmerking dat ze de door Trump voorgestelde belastingsverlagingen ‘Trumped up, Trickle Down’ economie noemt of de opmerking van Trump dat hij geen belastingen betaalt omdat hij slim is.

Bepaalde artikels bevatten zelfs exact dezelfde zinnen. Zo komt de zin ‘Clinton – perhaps the most qualified presidential candidate since George Bush senior or Dwight Eisenhower – has a massive organizational advantage, a bigger campaign warchest, a lead in the popular vote and is in a notably stronger position state-by-state.’, uit een AFP-persbericht  in een of andere vorm voor in tientallen verschillende stukken.  

‘Het is opvallend dat journalisten uit Zuid-Amerika dezelfde zaken benadrukken als media uit Azië of Afrika.’

Dat de verschillende nieuwssites gelijkaardige artikels schrijven is niet geheel onlogisch, aangezien ze allen over hetzelfde debat schrijven. Het is echter wel opvallend dat journalisten uit Zuid-Amerika dezelfde zaken benadrukken als media uit Azië of Afrika. Veel artikels zijn dan ook geschreven op basis van persberichten, uitgestuurd door internationale (zeg maar: westerse) agentschappen als AFP en Reuters.

Natuurlijk zijn de artikels niet overal exact hetzelfde en is er af en toe een verschil in nuance en in toon. Zo besteedde de South China Morning Post aandacht aan de rol die China in het debat speelde, en of deze rol positief of negatief was. En in Mexicaanse media is er vanzelfsprekend meer aandacht voor eventuele uitspraken van Trump over Mexicanen. Maar dit is eerder uitzondering dan regel.

De eensgezinde en verdeelde pers

De eensgezindheid in de internationale media staat in schril contrast met de verdeeldheid in de Amerikaanse pers. In de Amerikaanse media wordt het debat op evenveel verschillende manieren geïnterpreteerd als er mediakanalen zijn, en elk woord en gebaar van de avond vijf keer geanalyseerd.

Elk kamp onthoudt dan ook andere dingen uit het debat. Trump-aanhangers hebben hem tot winnaar uitgeroepen, en ze doen dat naar eigen zeggen ‘ondanks de pogingen van de mainstream media om dit te voorkomen’, terwijl Clinton aanhangers een verpletterende overwinning van hun kandidate zagen ‘dankzij haar superieure ervaring en voorbereiding’. Het is dus nog maar de vraag hoeveel invloed dit debat, dat volgens bijna alle niet-Amerikaanse media door Clinton is gewonnen, gaat hebben.