Het lot van de Aboriginals ligt in de handen van de oppositie

Van de 670.000 Aboriginals leeft een vijfde in afgelegen gebieden, uren verwijderd van de westerse drukte, op plekken die belangrijk zijn voor hun geschiedenis. Ze leven vaak in extreme armoede en in vervallen huizen. Naar school of de dokter gaan kost hen te veel, waardoor ze kampen met gezondheidsproblemen, werkloosheid en alcoholverslavingen. Het zelfmoordcijfer binnen de gemeenschappen is ook uitzonderlijk hoog.

‘Closing the gap’

In 2009 lanceerde de Australische overheid de Closing the gap-campagne met als doel de achterstand die de inheemse gemeenschappen op de rest van de Australische bevolking hebben bij de volgende generatie te verkleinen of zelfs volledig te laten verdwijnen.

Op 2 juli moeten de Australiërs naar de stembus.

De besparingen die de regering in 2014 doorvoerde, lijken echter in contrast te staan met die doelstellingen. Op 2 juli moeten de Australiërs naar de stembus en de oppositiepartijen, Labor en Australian Greens, gebruiken het huidige beleid van de regering omtrent inheemse gemeenschappen als een punt van kritiek.

Gebrek aan toekomstperspectief

De inheemse gemeenschappen krijgen vijf jaar lang 534,4 miljoen dollar minder financiële steun. Die besparingen raken de inheemse gemeenschappen op allerlei vlakken. Zo dreigen 4800 inheemse volwassenen en kinderen geen juridische steun te krijgen, terwijl een kwart van de gevangenen in Australië uit Aboriginals bestaat. Ook een succesvol onderwijsprogramma voor kansarme kinderen moet het met 152 miljoen dollar minder doen.  

Nova Peris, senator van de Labor Party, beschuldigt de regering van een gebrek aan toekomstperspectief en leiderschap. ‘De extreme inkrimpingen van het budget in 2014 werden niet hersteld en er is een gebrek aan cruciale uitgaven die zouden kunnen resulteren in een andere toekomst voor de Aboriginals’, aldus Peris in The Guardian.

Fraude

Het overgebleven budget van de overheid voor de komende vijf jaar, zo’n 4,9 miljard Australische dollar (of 3,2 miljoen euro), wordt beheerd door Indigenous Advancement Strategy (IAS). Via dat financieringssysteem kunnen organisaties en bedrijven die inheemse gemeenschappen willen helpen, subsidies aanvragen.

De diensten waaraan subsidies worden verleend, kunnen bestaan uit wegenonderhoud, watervoorzieningen en rioolwerken, of uit huisvesting, gezondheidszorg, onderwijs en juridische dienstverlening. Toch leven veel Aboriginals op verlaten constructiesites en in vervallen gebouwen. Er is geen geld meer om hen te onderhouden, omdat de bedrijven het geld in dure kantoorgebouwen investeerden.

‘Het geld van de belastingbetaler wordt verspild.’

Een aantal organisaties blijkt de subsidies die ze van de overheid krijgt dus helemaal niet voor de juiste doelen te gebruiken. Een leider van een inheemse gemeenschap getuigde aan journalist Linton Besser: ‘Het geld van de belastingbetaler wordt verspild. Het is aan de overheid om dit samen met ons op te lossen.’

Warren Mundine, adviseur voor de premier over inheemse zaken, erkent de fraude: ‘Als je sommige gemeenschappen bezoekt, ontdek je dat mensen in verachtelijke armoede leven en je weet dat ze een fonds of organisatie hebben die miljoenen dollars krijgt om hen te helpen. Het is een probleem dat we moeten verhelpen en waar we hard in moeten zijn’, verklaarde hij aan ABC Australia.

Kansen

De overheid zegt iets aan die fraude te doen. De criteria van IAS zijn zogenaamd strenger geworden, toch pakt het financieringssysteem uit met een versimpelde online applicatie. De vraag rijst of het dan ook echt moeilijker is om fraude te plegen.

De fraude, in combinatie met de besparingen, zorgt ervoor dat de kloof tussen arm en rijk nog steeds niet is verkleind. De inheemse gemeenschappen zien de nakende verkiezingen als een kans om de politieke partijen te overtuigen hier iets aan te doen. En daar speelt de oppositie maar al te graag op in.