Indiase vrouwen verliezen de verkiezingen

“Mannen willen gewoon hun zetel niet opgeven”, verklaart de 67-jarige kandidate bij de Indiase verkiezingen, Subhhasini Ali. Ze zat al tweemaal in het parlement en bekleedt een sleutelrol binnen de All India Democratic Women’s Association (AIDWA), een tak van de Marxistisch-Communistische Partij van India.

Ali is een van de weinige vrouwen die opkomt bij de verkiezingen voor de Lok Sabha, het lagerhuis van het Indiase parlement. Politieke partijen geraken zelfs niet aan een gemiddelde van één vrouw voor elke tien mannen op hun lijsten. Het gaat om zeven procent van de 3355 kandidaten bij de eerste vijf rondes van de in totaal negen rondes, meldt de Vereniging voor Democratische Hervormingen.

Inspraak

Vrouwen maken 47,6 procent uit van de 814,5 miljoen stemgerechtigden. “Als onze aanwezigheid in het parlement niet belangrijk wordt geacht en als we geen inspraak krijgen in beslissingen over onze toekomst, waarom zouden we dan stemmen voor politici die niet geloven in de emancipatie van vrouwen in dit land?”, vraagt Ranjana Kumari van het Centrum voor Sociaal Onderzoek in Delhi zich af.

“We hebben het gevoel dat we deze verkiezingen verloren hebben. Vrouwen worden steeds meer aan de kant geschoven”, vindt Jyotsna Chatterji van de organisatie Joint Women’s Programme.

Bij de vorige algemene verkiezingen in 2009 waren er volgens de Verkiezingscommissie 556 vrouwen onder de 8070 kandidaten van 363 partijen, ofwel 6,9 procent. Er is dus maar weinig vooruitgang geboekt.

Patriarchale ingesteldheid

Een wetsvoorstel uit 1996 om een derde van de parlementszetels in het lagerhuis aan vrouwen voor te behouden, wordt al meer dan achttien jaar tegengehouden door verschillende politieke partijen. Vrouwengroepen die ijveren voor meer vertegenwoordiging, wijzen de patriarchale ingesteldheid van mannelijke politici met de vinger.

“Er gaat niets veranderen aan de vertegenwoordiging van vrouwen, zolang het wetsvoorstel niet wordt goedgekeurd”, denkt Ali. De drie grootste partijen die naar alle waarschijnlijkheid de nieuwe regering zullen vormen, hebben in hun programma beloofd om het voorstel goed te keuren als ze aan de macht komen.

De 62-jarige Ruth Manorama, die ijvert voor de rechten van dalit-vrouwen en voorzitter is van de Nationale Vrouwenalliantie gelooft er nog in. “Om vrouwen een grotere rol te geven bij de politieke besluitvorming, moeten we stap voor stap gaan.”

Anderen pleiten voor een ommekeer. “Politieke partijstructuren en het verkiezingsproces zelf moeten drastisch hervormd worden als we willen dat vrouwen massaal deelnemen”, verklaart Tapashi Praharaj van AIDWA. “Dat vrouwen verkiezingen kunnen winnen wordt voortdurend in vraag gesteld, in plaats van hen te versterken.”

Lokale regeringen

Volgens Chatterji gaat het argument van mannelijke partijleiders dat ze geen geschikte kandidates vinden, niet op. Veel vrouwen die in aanmerking komen, hebben gewoon de aandacht van de partijen nog niet getrokken.

Meer dan twee miljoen vrouwen hebben een functie uitgeoefend in de beslissingsorganen van India’s lokale regeringen. Daar geldt sinds 1993 dat een derde van de zetels naar vrouwen moet gaan. In sommige staten zijn de quota zelfs opgetrokken tot 50 procent. Ook lokale besturen in steden reserveren zetels voor vrouwen.

India heeft als grootste democratie ter wereld 11,4 procent vrouwen in de beide kamers van het parlement. Het wereldwijde gemiddelde ligt op 21,8 procent, aldus de Interparlementaire Unie in Genève.