Pakistan heeft ambitieus plan om biodiversiteit te redden

Pakistan heeft de lijnen uitgezet voor een plan waarmee het land hoopt de afname van biodiversiteit te stoppen, zodat ecosystemen zich kunnen herstellen en een duurzaam gebruik van de natuurlijke rijkdom mogelijk wordt.

  • De rivier Neelum in Pakistan. ‘Ecosystemen moeten in staat blijven om de grondstoffen en diensten te leveren waar onze economie en samenleving op aangewezen zijn’, zegt Raja Naeem Ashraf, directeur biodiversiteit van het ministerie voor Klimaatverandering. De rivier Neelum in Pakistan.

De kladversie van het Nationale Strategie- en Actieplan voor Biodiversiteit kreeg op 6 november goedkeuring van de vier Pakistaanse provincies, verklaart Raja Naeem Ashraf, directeur biodiversiteit van het ministerie voor Klimaatverandering. ‘De noordelijke regio Gilgit-Baltistan heeft zelfs al het pad geëffend voor de invoering begin volgend jaar.’

De pijlers van het plan zijn milieubescherming, het behoud van ecosystemen en een duurzaam gebruik van de natuurlijke grondstoffen, en de bescherming van fauna en flora. Het bevat ook maatregelen om de oorzaken van het biodiversiteitsverlies te tackelen.

Toekomstige generaties

‘We bekijken hoe het plan kan dienen om de voedselzekerheid op een duurzame manier te garanderen. Tegelijk willen we dat iedereen die grondstoffen ontgint, dat op een duurzame manier doet, zodat de noden van de toekomstige generaties niet in het gedrang komen. Ecosystemen moeten in staat blijven om de grondstoffen en diensten te leveren waar onze economie en samenleving op aangewezen zijn’, legt Ashraf uit.

Het ministerie voor Klimaatverandering werkte voor dit plan samen met de Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN) en Pakistaanse experts op het vlak van bossen, water, milieu en wilde plant- en diersoorten.

Javed Ahmed, biodiversiteitsexpert van IUCN in Islamabad en één van de auteurs, somt enkele doelstellingen op. ‘Het verlies van natuurlijke habitat halveren, en waar mogelijk tot nul herleiden, 17 procent van het land en 10 procent van de kust- en mariene gebieden beschermen, en minstens 15 procent van de “gedegradeerde” gebieden herstellen.’

Volgens Seerat Asghar, de federale secretaris voor Voedselveiligheid en Onderzoek, is er nog maar weinig bekend over de precieze gevolgen van biodiversiteitsverlies, niet-duurzaam gebruik van natuurlijke grondstoffen en massale houtkap. Die ontwikkelingen hebben geleid tot toenemende bodemonvruchtbaarheid, ontbossing, en een verminderde gewasproductiviteit die gradueel armoede en honger verergert, meent hij.

Ontbossing en verwoestijning

Boeren die hun vruchtbare grond verliezen aan woestijnvorming in het zuidelijke district Tharparkar, juichen een nationale blauwdruk voor de bescherming van de biodiversiteit toe. Op voorwaarde dat het plan ook de mensen beschermt die voor hun inkomsten aangewezen zijn op diensten die het ecosysteem levert in de vorm van water, bodem, vegetatie voor begrazing en fruitbomen.

‘We begrijpen dat het snelle verlies van bomen en begroeiing een van de belangrijkste redenen is dat de woestijn hier oprukt. Vele families zijn de grimmige situatie in Tharparkar al ontvlucht en trekken naar plaatsen waar ze bijvoorbeeld water en veevoer in overvloed vinden’, zegt de 43-jarige veehouder Aziz Hingorjo.

Hij onderhoudt 3300 inheemse bomen van verschillende soorten die hem in het kader van een project werden toegewezen, en die zijn land beschermen tegen het oprukkende woestijnzand. Zijn boerderij van 2,5 hectare voorziet hem van voldoende voeder voor zijn 21 runderen.

Citroenbomen

Zainab Samo en haar zoon hebben een familieboerderij in Nagarparkar, waar ze uien, tomaten en chilipepers telen. Rond hun land van 1,2 hectare werden 250 inheemse bomen geplant. Het betreft een initiatief om de voedselzekerheid te bevorderen en de verwoestijning terug te dringen. Er zitten bijvoorbeeld citroenbomen tussen die drie jaar geleden werden gepoot en nu al inkomsten generen.

Als weduwe mocht Samo meedoen met een vijfjarig project rond ‘agroforestry’ dat in 2011 werd opgezet door de lokale organisatie Baanh Beli, met de financiële steun van de IUCN. De bomen moeten de vruchtbare landbouwgrond beschermen tegen verwoestijning en de gevolgen van droogte, zegt projectcoördinator Hanif Samo.

‘Bijna een vierde van de 180 miljoen inwoners in Pakistan is arm, en voor hun overleven rechtstreeks afhankelijk van natuurlijke grondstoffen via landbouw, jacht, houtkap of visvangst. Deze armoede in combinatie met een snel groeiende bevolking en verstedelijking zet enorme druk op het land’, aldus Tanveer Arif, hoofd van de ngo Scope.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2781   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2781  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.