Werelderfgoed in gevaar door klimaatverandering

Het rapport, in samenwerking met de VN-milieuorganisatie Unep en de Union of Concerned Scientists, somt 31 natuurlijke en culturele Werelderfgoedsites op in 29 landen waaronder Venetië, Stonehenge en de Galapagos Eilanden. De sites krijgen te maken met de gevolgen van de klimaatverandering waaronder stijgende temperaturen, smeltende gletsjers, een stijgende zeespiegel en droogte.

Toerisme

‘De klimaatverandering bedreigt werelderfgoedsites over de hele wereld’, zegt Adam Markham, hoofdauteur van het rapport. ‘Zo dreigen sommige beelden op Paaseiland in zee terecht te komen door de kusterosie. En veel van de belangrijkste koraalriffen in de wereld lijden onder verbleking. Door de klimaatverandering kunnen ze uiteindelijk zelfs hun status van Werelderfgoed verliezen.’

De klimaatverandering treft niet alleen de monumenten zelf, maar ook hun enorme toeristische waarde. Toerisme is een van de snelst groeidende economische sectoren, goed voor 9 procent van de wereldeconomie en 1 op de 11 banen. Met name in ontwikkelingslanden als Nepal en Oeganda zijn de inkomsten uit werelderfgoedsites van levensbelang.

‘We moeten de klimaatbedreiging voor Werelderfgoedsites wereldwijd beter begrijpen, monitoren en aanpakken’, zegt Mechtild Rössler, directeur van het Unesco World Heritage Center. ‘Zoals het rapport onderstreept, is het halen van de doelstellingen van Parijs van kritiek belang om de sites te beschermen voor de huidige en volgende generaties.’

Andere bedreigingen

Maar de klimaatverandering is niet de enige bedreiging waar de sites mee kampen. Amper een maand geleden bleek uit een studie door het Wereldnatuurfonds (WWF) dat 114 van de 229 Werelderfgoedsites Natuur bedreigd zijn door oliewinning, houtkap en mijnbouw. Een vijfde van de sites kampt zelfs met meerdere industriële bedreigingen.

Onder meer het Great Barrier Reef in Australië, de Grand Canyon in de VS of het leefgebied van de panda in het Chinese Sichuan zijn wereldberoemd maar bedreigd omdat ze overlappen met concessies voor olie- of gaswinning, mijnbouwvergunningen, landbouw of industriële houtkap.

‘Werelderfgoedsites zouden de hoogste mate van bescherming moeten krijgen, maar vaak zijn we zelfs niet in staat om deze belangrijkste stukjes van het aardoppervlak te bewaren’, zegt Marco Lambertini, directeur van het WWF. ‘We zijn het er allemaal over eens dat die behoren tot de meest waardevolle en unieke plekken op de planeet. Nu moeten we samenwerken om die sites te laten bijdragen aan het welzijn van mens en milieu.’