De financiële crisis? Blaffende waakhonden bijten niet!

De crisis lijkt bezworen. Zo wil men ons toch graag doen geloven. De overheid heeft een financiële inspanning geleverd om de grootbanken van het fiasco te redden. Die tussenkomst geeft de banken wat ademruimte, maar de overheid moet er nu op toezien hoe de financiële injectie zal worden besteed. Zij heeft zeker een rol te spelen in belangrijke strategische keuzes van de banken.
Laten we niet vergeten dat de rol van de Staat erin bestaat om de financiële instrumenten ten dienste te stellen van de echte economie en niet omgekeerd. De consumenten en de kleine verbruikers zijn ook producenten van goederen en diensten van vandaag en morgen. En laatstgenoemden zijn ook degenen die als eerste getroffen worden wanneer de economie slecht draait. Want wie anders dan de consument riskeert baanverlies of een achteruitgang van zijn levenskwaliteit bij een crisis en een afname van de koopkracht?
In de toekomst zouden ethische, milieuvriendelijke beleggingen gepromoot moeten worden. Het zou erop neerkomen om in elke winstfase een herbesteding van die winst te voorzien in projecten die het welzijn van de bevolking steunen. Het zou ook goed zijn om zich enige vragen te stellen over de manier waarop de bankdirecteurs vergoed worden en om erover te waken dat zij geen voordeel halen uit de huidige crisis. Waarom lanceert men geen politiek van investeringen in energie waar de hele bevolking beter van wordt?
De inbreng van overheidsgeld kan bovendien niet doorgevoerd worden zonder een controle op de bestemming van het geld van de consumenten. Uit de crisis moeten er lessen getrokken worden, onder andere in verband met de reglementering van de markten. Het zou een goed idee zijn om meer efficiënte controle-instrumenten te ontwikkelen, zoals de beoordelingsagentschappen, en om zich vragen te stellen bij de werking van de CBFA en de vertegenwoordiging van de consumenten in die Commissie. Die vertegenwoordiging is er op dit ogenblik niet en de verbruikersorganisaties dringen er op aan dat daar snel werk van wordt gemaakt. Opdat de waakhond niet enkel blaft, maar ook kan bijten in tijden van financiële crisis.