"De zaak van Malala is ook onze zaak" (COLUMN)

Haar opvallende vooruitgang is opnieuw een bewijs van de moed en de veerkracht van het bekendste 14-jarige meisje ter wereld.

De petitie voor Malala op www.iammalala.org heeft inmiddels bijna een miljoen handtekeningen verzameld. De ondertekenaars eisen dat er stappen worden ondernomen om elk meisje basisonderwijs te garanderen, in Pakistan maar ook in de hele wereld. De petitie is een oproep aan de Pakistaanse president Asif Ali Zardari en secretaris-generaal Ban Ki-moon van de Verenigde Naties (VN).

Ik zal de petitie op 10 november overhandigen in Pakistan, een maand na de aanslag op Malala. De dag is uitgeroepen tot een wereldwijde dag van actie voor Malala. Ik roep iedereen op om zijn of haar stem te laten horen als steun voor deze verbazingwekkende jonge vrouw en de zaak waar ze zich voor inzet.

Het verhaal van Malala, zoals verteld in een film op www.educationenvoy.org, ging de hele wereld rond. De beelden van het meisje, in tranen omdat ze arts wil worden maar niet naar school kan, heeft meisjes over de hele wereld geraakt.

Niet enkel het Britse volk, dat haar de beste medische zorg aanbiedt, maar de hele wereld wenst Malala beterschap. Om ervoor te zorgen dat haar boodschap doordringt tot de hoogste niveaus in de Pakistaanse overheid, dragen haar aanhangers in Azië en in het Westen t-shirts met de boodschap “Ik ben Malala.”

Malala wordt zo iedereens dochter of zus. Voor de ene Malala die neergeschoten werd en tijdelijk het zwijgen werd opgelegd, komen er nu duizenden op, soms nog jonger, die zich niet monddood laten maken.

Wat we nu zien, is misschien nog niet het Aziatische equivalent van de revolte van de Arabische jeugd maar wel een spontane golf van demonstraties door kinderen die assertiever zijn dan hun leiders als het op hun recht op onderwijs aankomt. De protesten tonen aan dat de wereld niet langer de kloof tolereert tussen de belofte van mogelijkheden voor iedereen en de realiteit dat 61 miljoen jongens en meisjes zelfs geen toegang tot basisonderwijs krijgen.

Vorige week nog toonde de VN-onderwijsaudit die ik samen met Unesco-directeur Irina Bokova lanceerde aan waarom we te lang te meegaand zijn geweest in onze veronderstelling dat er jaarlijks vooruitgang werd geboekt op het vlak van basisonderwijs.

Het rapport laat zien dat ondanks een wereldwijd engagement om alle kinderen ter wereld basisonderwijs te bieden tegen 2015, er nog altijd 61 miljoen kinderen uit de boot vallen, onder wie 32 miljoen meisjes. De cijfers zijn grimmig: vijftien miljoen kinderen die op school zouden moeten zitten werken voltijds. Elk jaar verlaten tien miljoen meisjes de school om kindbruiden te worden, en nog eens miljoenen anderen komen in de mensenhandel terecht.

In sommige regio’s is er niet alleen een gebrek aan vooruitgang, maar verslechtert de situatie zelfs. Het rapport van de Unesco toont aan dat we 28 miljoen vluchtelingenmeisjes en -jongens hebben verwaarloosd in kampen, tenten en krotten.

Toch gaat er tegenwoordig maar 3 miljard van alle wereldwijde hulp naar onderwijs. Dat komt neer op amper 9 euro per kind in Afrika, nauwelijks genoeg om een schoolboek te betalen en al helemaal niet genoeg voor een onderwijzer of school. De nood neemt toe, maar de hulp vermindert dit jaar. Als er niets gebeurt, zal die verder afnemen tot 2015.

Het nieuwe initiatief Education First, dat gelanceerd is door Ban Ki-moon en alle actoren binnen de VN en de Wereldbank samenbrengt die met onderwijs te maken hebben, geeft ons echter de mogelijkheid om snel te handelen en te verzekeren dat het lijden van Malala niet voor niets is.

Jonge mensen overal ter wereld moeten eisen dat elk land waar kinderen het zonder onderwijs moeten stellen, een nationaal plan opstelt waarin is vastgelegd hoeveel leerkrachten er moeten komen en welke infrastructuur en financiële middelen nodig zijn om de doelstellingen tegen 2015 te halen. In elk plan moet ook een strategie uiteengezet zijn om een einde te maken aan kinderarbeid, kindhuwelijken en discriminatie van meisjes.

Malala mag dan tijdelijk monddood gemaakt zijn, haar strijd kan niet gestopt worden. Deze prachtige jonge vrouw vecht voor haar leven omdat ze vocht voor het recht van elk meisje om naar school te gaan. Nu moeten we allemaal voor haar zaak vechten.

[Gordon Brown is speciaal VN-gezant voor Wereldwijd Onderwijs. Hij brengt op 10 november een bezoek aan Pakistan, waar hij de petitie zal overhandigen aan president Zardari]