Manifesteren voor het klimaat is meer dan ooit dringend en nodig

Het verbruik van fossiele brandstoffen is de belangrijkste oorzaak van de opwarming en zorgt dat de toegankelijke reserves van olie en gas worden uitgeput. De energieprijzen exploderen en de armsten zijn daar het eerste slachtoffer van. Sommige landen grijpen daarom terug naar steenkool om hun energievoorziening op peil te houden, wat het risico op een klimaatramp nog doet toenemen.
Een reeks van nauw met elkaar verweven problemen verhogen het risico op onrecht, honger, droogte, overstromingen, epidemieën en gewapende conflicten. Een grote dreiging hangt over   honderden miljoenen mensen op deze planeet, de armen in het bijzonder.
De ergste gevolgen van de klimaatverandering kunnen nog vermeden worden. Maar de tijd dringt.  Binnen slechts enkele jaren dienen we te beslissen over structurele maatregelen van aanpassing en beperking. In de geïndustrialiseerde landen moeten die beslissingen binnen de vijftien jaar ook worden uitgevoerd. We hebben nog maar veertig jaar de tijd om de uitstoot van broeikasgassen op wereldschaal radicaal terug te schroeven.
Maar wat doen onze politieke en economische verantwoordelijken eraan?

• Voor de camera’s beweren ze dat ze zich ten volle bewust zijn van het gevaar. Maar achter de schermen blijkt het anders. Op het internationale vlak slepen de onderhandelingen aan en niets garandeert ons dat de engagementen van Bali zullen nageleefd worden. In ons land wordt een beleid aangehouden dat incompatibel is met een redding van het klimaat, zoals bijvoorbeeld in de transportsector (wegverkeer, luchtverkeer).
• Erger nog, de klimaatdreiging wordt aangewend om een neoliberaal beleid te rechtvaardigen: Men doet alsof van nature de overgang naar hernieuwbare energie een liberalisering van de energiesector zou vereisen. De aankoop van verhandelbare vervuilingsrechten is een dekmantel om aan de haal te gaan met de natuurlijke rijkdommen uit het Zuiden. Het quota-beleid tovert uit de hoge hoed chantage op de werkgelegenheid   en opent aanvallen op onze sociale bescherming.
• Onder het voorwendsel van de noodzakelijke vermindering van CO2-uitstoot, worden  vaak ronduit gevaarlijke technologieën opgelegd met desastreuze sociale en ecologische gevolgen: kernenergie, biobrandstoffen, snel groeiende genetisch gemanipuleerde planten  om “koolstof op te slaan”…

Dit is onaanvaardbaar! Tegen dit soort beleid is persoonlijk engagement en collectieve actie méér dan ooit noodzakelijk, in ons land en op wereldschaal.
 Op 8 december 2007 manifesteerden voor de eerste keer in België 4000 mensen voor het klimaat, op initiatief van de “Klimaatoproep” en de “Klimaatcoalitie”. Vergelijkbare acties gingen toen ook door in meer dan zestig verschillende landen. Dat was slechts een begin, de strijd gaat door!
Opnieuw neemt de Oproep ‘Klimaat en sociale rechtvaardigheid’ het initiatief. In december van dit jaar zullen de regeringsvertegenwoordigers elkaar treffen in Poznan (Polen). Ze zullen er trachten stappen vooruit te zetten naar een nieuw, internationaal, post-Kyotoverdrag, dat nog een jaar later moet ondertekend worden in Kopenhagen. Hoog tijd dus om de druk op te voeren. Daarom sluit “Klimaat en sociale rechtvaardigheid” aan bij de oproep van de Global Climate Campaign: wij nodigen iedereen uit om te manifesteren voor het klimaat op zaterdag 6 december 2008.
Elke organisatie, beweging, vakbond formuleert zijn eigen antwoorden op het probleem van de klimaatverandering, in functie van de eigen sociale, politieke en filosofische overtuiging. De Klimaatoproep is van haar kant meer dan ooit overtuigd dat de sociale strijd en de milieustrijd moeten samengebracht worden en vertaald naar een alternatief voor het neoliberalisme.
Laten we op 6 december 2008 samen actie voeren met zo breed mogelijke eenheid. We zijn ervan overtuigd dat dit kan  rond drie minimale doelstellingen:

• Voor een nieuw internationaal klimaatverdrag dat minimaal moet overeenstemmen met de voorzichtige aanbevelingen uit het Vierde Rapport van de Internationale Expertengroep (IPCC) over de Evolutie van het Klimaat.
• Voor maatregelen die klimaatrechtvaardig zijn, die aan alle mensen het recht waarborgen om een waardig leven te leiden, die bijdragen aan meer sociale rechtvaardigheid en met eerbied voor de democratische rechten, zowel in het Noorden als in het Zuiden.
• Van onze politieke verantwoordelijken eisen we dat ze op alle niveaus antwoorden formuleren die tegemoet komen aan de ernst van de sociale en ecologische uitdagingen (bijvoorbeeld door te beslissen dat de uitstoot jaarlijks met drie procent moet dalen) in overeenstemming met de krachtlijnen van hierboven.

De Oproep Klimaat en Sociale Rechtvaardigheid