Hoe goed zijn Brazilië, China en India in armoedebestrijding?

Armoedebestrijding is sinds een aantal jaren een grote prioriteit in de internationale samenwerking, op zijn minst in woorden. Het is daarom interessant om na te gaan hoe enkele grote landen op dat vlak presteren. Brazilië, China en India hebben de voorbije decennia hun economisch beleid grondig omgegooid. Ze hebben marktgerichte hervormingen doorgevoerd, zonder daarom een complete markteconomie te worden, zeker China en India niet. China startte dat proces in 1979, Brazilië en India in de jaren 1990.

De drie landen hebben ook vooruitgang geboekt op het vlak van armoedebestrijding, zij het in ongelijke mate. China en India hebben snelle economische groei gekoppeld aan een sterke daling van de armoede, maar kenden tegelijk een groeiende inkomensongelijkheid.

In Brazilië was de economische groei minder sterk en daalde de armoede ook minder, maar is de inkomensverdeling niet ongelijker en de laatste jaren zelfs iets minder ongelijk geworden, al vertrok het land wel van een zeer hoog niveau van ongelijkheid. De verschillen tussen de landen liggen vooral op het vlak van het beleid van inkomensverdeling en sociale bescherming. Elk land kan de twee andere en andere groei- of ontwikkelingslanden iets leren en kan ook van hen leren.

Deze paper is een samenvatting van twee studies van Martin Ravallion van de Wereldbank: Do Poorer Countries Have Less Capacity for Redistribution? (Research Working Paper 5046 van september 2009) en A Comparative Perspective on Poverty Reduction in Brazil, China and India, (Research Working Paper 5080 van oktober 2009).

Download hier deze MO*paper.