Drukke en koortsachtige onderhandelaars in Bonn

Maar Luxemburg dus: de Europese financiënministers slaagden er vandaag in Luxemburg niet in een akkoord te bereiken, met concrete cijfers voor de financiële steun voor klimaatinvesteringen in ontwikkelingslanden. Hier in Bonn dreigt dit een zeer slecht signaal te zenden naar de onderhandelaars uit het Zuiden.

Want de gesprekken in Bonn moeten de grondslagen leggen voor een nieuw klimaatakkoord, in Kopenhagen eind dit jaar. Over dat klimaatakkoord zei de Europese Commissie: “geen geld, geen akkoord”. Volgende week hebben de staats- en regeringsleiders hun vergadering. Het is nu aan hen wel duidelijke engagementen te nemen. De leiders van de EU moeten de top van juni gebruiken om hun koolstofschuld aan de ontwikkelingslanden af te betalen.

De financiënministers negeerden het advies van hun eigen experts. Die schuiven een globaal bedrag van 100 miljard euro naar voor om ontwikkelingslanden te helpen hun uitstoot te verminderen. Alsof dat niet genoeg is, stellen de ministers wel duidelijk dat het geld dat vrijgemaakt wordt om de eigen uitstoot te compenseren, moet meetellen in de engagementen voor ontwikkelingssamenwerking. Die zijn beter bekend als de zogenaamde 0,7% norm.

De ministers raakten het wel eens over de verdeling van de bijdragen binnen Europa. Dat is toch al iets.
Nee, wat we nodig hebben in plaats van dit hazengedrag, is een duidelijk akkoord:

• een adequate bijdrage van publieke financiering in de grootteorde van 35 miljard euro per jaar, voor klimaatactie in ontwikkelingslanden, door de EU,
• een degelijk mechanisme om die financiering te genereren, onder toezicht van de VN, met bijvoorbeeld een veiling van of taks op emissierechten,
• een garantie dat de financiering nieuw en additioneel is ten opzichte van bestaande engagementen voor EU ontwikkelingshulp.