Ex-minister onder Allende loopt over naar rechtse coalitie

Toegegeven, de vergelijking tussen beide situaties die in België en Chili vorige week plaatsvonden, is misschien ver gezocht. Terwijl Dirk Vijnck een nog te begrijpen overstap maakte tussen twee partijen die ideologisch heel veel raakpunten hebben (en natuurlijk twee weken later weer terugkeerde), heeft de Chileense senator Fernando Flores een ietwat controversiëlere beslissing genomen.
Flores was onder Allende ondermeer minister van Financiën en Begroting, weliswaar voor korte periode.  Na de staatsgreep werd hij drie jaar vastgehouden als politiek gevangene, en vanaf 1976 leefde hij in ballingschap in Californië. In 2001 werd hij tot senator verkozen als lid van de centrumlinkse ‘Partido Por la Democracia’, een fractie binnen de regerende coalitie, de Concertación. In 2004 wilde hij presidentskandidaat voor Concertación worden, en in 2006 stelde hij zich kandidaat voor het voorzitterschap van de PPD. Tot tweemaal toe werd hij echter niet verkozen. Later richtte hij Chileprimero op, een afscheuring van Concertación. Hij bleef actief als een onafhankelijk senator. Vorige week raakte bekend dat hij nu zijn doelstellingen zal trachten te bereiken langs rechterzijde. De senator stelt dat zijn overstap de institutionele steun kent van zijn partij, Chileprimero.
Kortom komt zijn politieke loopbaan hierop neer: na eerst actief deelgenomen te hebben aan de Marxistische politiek onder Allende, waarbij sterke nadruk gelegd werd op de versterking van de staatsinterventie in alle sectoren van de samenleving, nam hij in de jaren negentig actief deel aan de democratische transitie. Later scheurde hij zich af van de belangrijkste partij die deze democratische transitie heeft bewerkstelligd, de Concertación, om zich nu aan te sluiten bij de neoliberale partij Alianza por Chile. Het zou vergelijkbaar zijn met een overstap van LDD naar PvdA, mits enkele tussenstations weliswaar.
Oude politieke bondgenoten zijn verontwaardigd over zijn beslissing, en karakteriseren zijn handeling als ‘politiek travestisme’. Zij verstaan niet dat Flores, die aan de zijde van Salvador Allende stond in het presidentieel paleis tijdens de bombardementen van 11 september 1973, nu opeens dezelfde ideologie en strijd zou delen met een partij waarvan vele leden hun politieke steun verleenden aan het militaire regime. Voor hen is zijn beslissing duidelijk op macht belust, en heeft dit niets meer te maken met het voeren van politiek of het aangaan van een politiek engagement. Ook onder vroegere voorstanders onder het volk heeft Flores alle politieke geloofwaardigheid verloren.
Flores antwoordde daarop dat de kritieken vanuit de regering hem “pijn doen”, en stelde dat hij niet akkoord gaat met de scheiding tussen goeden en slechten. “De gruweldaden van de dictatuur en de scheiding die de staatsgreep veroorzaakte in 1973 zijn zaken uit het verleden. Ikzelf kijk daarentegen toekomstgericht”, aldus Flores.  Dat zijn woorden die al jaren worden gebruikt worden door Chileens rechts, en niet erg gesmaakt worden door andere politieke figuren, en personen die familieleden hebben zien gefolterd worden in “tijden die nu niet meer tellen”. Verder rechtvaardigde hij zijn toetreding tot de campagne van de Alianza door deze te vergelijken met de onderhandelingen die in de jaren 80 in Chili werden gevoerd, toen Chili de overgang voorbereidde van dictatuur naar democratie, tussen politieke actoren die tijdens WO II aan verschillende kanten streden.
Presidentskandidaat voor de Alianza, Sebastian Piñera stelt ondertussen dat hij er alle vertrouwen in heeft dat dit pact hem zal dienen om de Concentración van de macht te krijgen. Hij verdedigde Flores tegen de aanvallen vanuit linkse hoek. “Ik stel mij de vraag waarom er nu opeens zoveel diskwalificerende en hatelijke uitlatingen aan het adres van Flores worden geuit”, stelde hij. “Waar is het respect voor de vrijheid, voor de democratie, voor de personen? Wat met de liefde voor het pluralisme, de toewijding tot tolerantie en de democratische spirit van vrije keuzes?”, argumenteerde hij.
“Ik weet dat ik het onbegrip ga hebben van vele mensen die vrienden waren. Maar ik sta niet open voor morele chantage, die een scheiding maakt tussen goeden en slechten, engelen en duivels. Deze uitlatingen zijn niet juist en niet eerlijk, en als ik mij hier tegen moet verdedigen, zal ik mij hier ook tegen verdedigen. Dit is geen oorlog,” verzekerde Flores. Maar zoals zoveel het geval is, lijken Flores daden niet consistent samen te gaan met zijn woorden. In een interview stapte hij op wanneer de journalist hem vroeg om duiding te geven bij zijn bruuske overstap. Tegen een andere journalist stelde hij, op een erg onbeleefde manier, dat hij aan die journalist voor tenminste één jaar geen interviews meer zou toestaan, wanneer deze hem confronteerde met zijn politieke beslissing.
Links naar beide interviews vindt u hier:
http://www.youtube.com/watch?v=V7V37bci9Xk
http://www.youtube.com/watch?v=zoInCYb_MMk