El Salvador vraagt om vergiffenis voor de massamoord in El Mozote

De Cyberkrant El Faro schreef gisteren het onderstaande artikel over de vraag om vergiffenis die El Salvador vraagt voor een massamoord van 30 jaar geleden, waarbij bijna duizend mensen omkwamen.

In naam van de Salvadoraanse Staat heeft de minister voor Buitenlandse Zaken zaterdag laatst om “vergiffenis” gevraagd voor de massamoord die 30 jaar geleden in El Mozote en andere gehuchten door soldaten van het bataljon Atlatátl gepleegd werd en waar bijna duizend mensen omkwamen, de helft daarvan kinderen.

Het gaat hier om de ergste massamoord gepleegd in de twintigste eeuw in Latijns-Amerika en die nog steeds de hele wereld schokt door het niveau van gruwel die de slachtoffers meegemaakt hebben. De vrouwen werden systematisch verkracht en de kinderen werden doorboord met bajonetten en door de soldaten onthoofd.

In San Miguel, op enkele kilometers afstand van El Mozote, waar de minister om vergiffenis vroeg, bevindt zich de kazerne van de Derde Infanterie Brigade, die met trots de naam draagt van Kolonel Domingo Monterrosa, de man die aan het hoofd stond van het bataljon Atlacátl tijdens die slachtpartij van 30 jaar geleden.

Nu, amper anderhalve maand geleden hebben de officieren van het Salvadoraanse leger militaire attachés uit verschillende landen in die installaties ontvangen terwijl het leger huldebetoon blijft brengen aan Monterrosa, die enkele jaren na de massamoord, in volle oorlogstijd, stierf tijdens een aanslag van de guerrilla van het FMLN.

De burgemeester van San Miguel, Will Salgado, heeft een muurschildering in zijn kantoor die hulde brengt aan Monterrosa, onder wiens bevel hij dienst deed tijdens de burgeroorlog.

De staat zou er goed aan doen om, behalve vergiffenis te vragen, ook de naam van Monterrosa in alle militaire installaties of andere overheidsinstellingen te wissen en om de openstaande historische rekeningen te vereffenen.

Dagen na de massamoord bleef het diplomatieke corps in Washington El Mozote negeren. Het beschuldigde de guerrilla ervan dat ze een propagandastunt uithaalden om het leger te beschuldigen van wreedheden die ze nooit begaan hadden. El Mozote moest wachten tot buitenlandse journalisten op de plaats kwamen en aan de wereld de verschrikking van wat daar gebeurd was kenbaar maakten en tot een overlevende, Rufina Amaya, het aandurfde om de verschrikking te vertellen.

Nu kennen we het verhaal van andere overlevenden die het niveau van sadisme van de troepen onder het bevel van kolonel Domingo Monterrosa bevestigen.

Verder toelaten dat men hulde blijft brengen aan degenen die aan deze brutale massamoord hebben deelgenomen is een belediging voor de salchtoffers en hun familie. Twintig jaar na het ondertekenen van de Vredesakkoorden moet het leger haar eigen geschiedenis erkennen, zonder concessies, om zich aan te passen aan de nieuwe natie, die noodzakelijkerwijs een nieuw Leger wil, een leger dat dergelijke feiten veroordeelt. Als dat niet gebeurt, dan is de vraag om vergiffenis door de minister van Buitenlandse Zaken maar een klein onderdeel van wat er moet gebeuren.

Tot zo ver het artikel in El Faro.

Wie zaterdag laatst wel een verdiend eerbetoon kreeg is de vlaamse Padre Rogelio Ponseele. Die was dicht bij El Mozote toen de gruweldaden gebeurden en heeft dertig jaar lang gewerkt aan een erkenning van de feiten door de Salvadoraanse overheid en op internationaal niveau. Tijdens de 30 jarige herdenking, ontving hij een erkenning uit de handen van Oscar Luna, de Salvadoraanse Ombusdman voor de Mensenrechten. Een meer dan verdiend eerbetoon.

Mia Vercruysse was ter plaatse en maakte deze foto bovenstaande foto.

Overmorgen komen onze twee zonen (met aanhang) voor een maand hier bij ons in El Salvador. We zullen het wel wat druk hebben. Dat betekent dat we pas eind januari opnieuw een stukje voor onze blog zullen kunnen sturen.

Dus nu het moment om iedereen een Zalig Kerstfeest en een formidabel 2012 toe te wensen.