Het is zover!

Net als de meeste andere steden in Congo worden ook in Butembo de strategische punten bezet door mannen in uniformen om eventuele oproerlingen te ontmoedigen. De volkswijk Furu, berucht omdat ze zich niet laat intimideren door leger of politie dankzij de acties van het Parlement debout, die de mensen bewust hebben gemaakt van hun rechten en plichten als vrije burgers, heeft een spandoek opgehangen waarvan de tekst luidt: “de bevolking van Furu verwittigt de kiescomissie van Butembo dat, indien er een groot verschil is tussen de resultaten die zij zullen bekend maken en die die op de uitgehangen processen-verbaal te lezen waren, het zwaard van Damocles hen boven het hoofd hangt”. En dan op een extra spandoekje: « Furu dit non au tripatouillage électoral de la CENI-Butembo ».

Zo leert een mens nog wat Frans bij. Ik dacht eerst dat het om een foute vermenging ging van tripotage en cafouillage, maar neen, ik heb het opgezocht, het woord tripatouillage bestaat echt!

Het is daarmee in ieder geval duidelijk dat de bevolking niet van plan is om zich bij de herverkiezing van Kabila neer te leggen. Furu heeft massaal Kamerhe gestemd. Nu te horen krijgen dat Kabila in Noord-Kivu heeft gewonnen, zullen ze nooit kunnen aanvaarden. Dus van die kant is zeker actie te verwachten.

De grote vraag is echter wat het leger van plan is. Het is al langer bekend dat de Forces Armées de la RDC van Butembo anti-Kabila en pro-Tshisekedi zijn. Een nationaal leger hoort strikt neutraal te zijn, maar dat is hier duidelijk niet het geval. De afgelopen weken werden echter nieuwe bevelhebbers naar Noord-Kivu gestuurd, waaronder opvallend veel Rwandofonen, zeg maar Tutsi-legerleiders, en hun gevolg. Ongetwijfeld is het op deze manier dat Kabila probeert de negatieve sentimenten tegen hem te neutraliseren: door bevelhebbers te sturen die hem zeer trouw zijn. Door hen ook voldoende betrouwbare soldaten mee te geven, is de kans dus groot dat een opstand binnen het leger snel door de geduchte en goed bewapende Rwandofone leiding zal onder controle worden gebracht.

Als dat lukt, is dat een goede zaak voor de korte termijn veiligheid, maar zal het zeker het imago van de president schaden, en zijn geloofwaardigheid in de ogen van de bevolking schenden. Verschillende kandidaten bij de parlementsleden met een goede kans om verkozen te worden hebben het niet gehaald omdat hun tegenstanders het gerucht verspreidden dat ze dicht bij de Rwandezen staan. Zeer efficiënte strategie, hoe politiek laf ze ook is.

Hoe zal de dag van morgen er uitzien? Het wordt een grote onbekende. Kinshasa zal het grote pijnpunt worden, waar 20.000 gewapende mannen tegenover een opstandige bevolking dreigen te komen staan. We hebben op 26 november al gezien waar dat kan toe leiden. Laat ons hopen dat het gezond verstand zal zegevieren.

Het zou me niet verwonderen dat na de SMS ook het internet en de telefoonlijnen een paar dagen worden lam gelegd. De regering heeft bewezen geen enkel middel te schuwen om communicatie op moeilijke momenten onmogelijk te maken. Maar dit soort strategieën zal zich uiteindelijk tegen hen keren. En het zal het ook extra moeilijk maken om een eventuele eenheidsregering – een scenario zoals in Kenia, dat mogelijk door de internationale diplomatie zal worden voorgesteld – aanvaardbaar te maken. Maar laat ons geen doemdenker zijn, en gauw nog proberen deze blog op te laden nu het nog kan…