Spijbelen in Oaxaca

Pablo heeft al z’n didactische vaardigheden uit de kast getrokken om de kinderen bezig te houden. Op het terras speelt oma spelletjes met de rest van de kroost. De kinderen gaan naar de openbare school in Oaxaca, maar vandaag is er geen school, want de meesters en juffen zijn er niet.
Even daarvoor kwam zoonlief thuis met een briefje van de juf met de tekst: VANDAAG OM 10:30 UIT. VRIJDAG IS ER WEER SCHOOL. “Ze zijn wel vaak vrij, hoor”, klagen de licht bezorgde ouders. Hadden ze er net voorgekozen om hun kinderen naar de openbare school te sturen. Maar al die vrije dagen beginnen hen nu toch wel behoorlijk te irriteren. Wat doen de maestros dan vandaag? Is er een staking?
Even googlen op “Oaxaca, maestros” levert een ruime collectie zoekresultaten op. Vandaag is het woensdag 11 november en de leraren steunen de protesterende electricistas. 70.000 leden van de lerarenvakbond leggen het werk neer en op 13.000 scholen in de regio hadden zo’n 1.300.000 kinderen van de drie laagste klassen vrij.
In Oaxaca is iedereen bij de vakbond aangesloten en als er een protestactie is kan de krant de dag van tevoren al melden hoeveel mensen meededen. Ze hoeven er alleen maar het ledenaantal van de vakbond op na te slaan. Want iedereen doet altijd mee. Sin falta.
Dit is Oaxaca waar in 2006 een staking van de seccion 22 van SNTE om salarisverhoging, ontaardde in een veldslag en een gewelddadig conflict wat nog maanden daarna zou voortduren. De reacties van Oaxaceños zijn gemengd. De leraren zouden een slechte reputatie hebben opgebouwd met al hun “gespijbel” en moeten volgens sommigen terug naar school waar ze hun strijd ook wel voor de klas kunnen strijden.
Maar wat zeggen de leraren er zelf van? De videocrew van LA Ruta is nu op bezoek bij een onafhankelijke openbare school om dat grondig uit te zoeken. Bekijk hier binnenkort de video en lees het artikel.
Ellen Holwerda
www.laruta.nu