De ILO High Level Mission op bezoek bij de sociale partners (Guatemala 7)

Dat is een verdienste van de inspanningen van IVV en CSA ( de regionale organisatie van het IVV in Latijns-Amerika). Ze staan daarbij stil bij alle engagementen die opgenomen werden in het Memorandum, ik licht er gewoon enkele uit:

• Aanstelling van een officiële vertegenwoordiging van de ILO in Guatemala: die is er gekomen met de persoon van Sergio Paixão, die hier aan de slag is sinds begin juli. Ik ken hem goed want hij was gedurende jaren de Voorzitter van de Commissie van de Normen.
• Onafhankelijke, gerechtelijke onderzoeken naar alle vermoorde vakbondsleiders/leden: zij vinden dat er hier geen vooruitgang geboekt wordt, de overheid blijft aangeven dat de meeste moorden dikwijls geen syndicaal motief hebben.
• Efficiënte bescherming van alle werknemers en vakbondsleiders/leden die zich bedreigd voelen: er is een “hotline” maar die is totaal onvoldoende, omdat je soms er lang moet wachten voor je iemand te spreken krijgt en dan is het nog niet gegarandeerd dat je bescherming krijgt.
• Sensibilisering en bewustmaking van alle betrokken actoren over de vrijheid van vereniging en collectieve onderhandelingen: zij geven aan geen zicht te hebben op de genomen maatregelen.
• Aanpassingen van de wetgeving aan de vereisten van Conventie 87 (vrijheid van vereniging): vele van die aanpassingen laten al meer dan 14 jaar op zich wachten. Vorig jaar nog werd tripartiet overeengekomen om er snel werk van te maken in het kader van het Waardig Werk Programma voor Guatemala (oktober 2012). Maar de regering heeft een gans pakket van aanpassingen aan het Congres overgemaakt zonder de nodige consultatie en waarvan de inhoud op een verzwakking van de mensenrechten neerkomt.

Bij de werkgevers komen een aantal van deze pijnpunten terug; dus ook zij erkennen dat er heel wat problemen zijn. Ze gaven zelfs toe dat sociale dialoog de enige weg is om tot een oplossing te komen.

Dus aan goede intenties geen gebrek op deze 1^ste dag: iedereen wil vooruit. En dan is sociale dialoog inderdaad the way to go. En daar knelt het schoentje hier in Guatemala: de betrokkenen hebben vaak geen belang bij, kennis over en/of ervaring met sociale dialoog. Nog werk aan de winkel dus.