Rock City: kinderarbeid in Zuid-Soedan

Naar mate Al Shabaab rebellen in Somalië meer in het nauw worden gedreven, zou de kans op aanslagen in Kenia kunnen toenemen, was mijn redenering. De Keniaanse ondernemer antwoordde dat deze Somaliërs ook delen in Zuid-Soedan aan het opkopen waren, en dat dat tevens een van de redenen is waarom Israël –van nature allergisch aan alles wat met de Islam te maken heeft- zo happig is voor goede banden met Zuid-Soedan. Hij zei me dat ik daarvoor naar ‘Rock City’ moest afzakken, een dorp in de agglomeratie van Juba.

De dag erna nam ik dus de bus naar ‘Rock City,’ zonder maar ook een seconde stil te staan bij de natuur van de naam van het dorp. Eens daar zag ik geen Somaliërs, maar begreep ik wel meteen waarom het dorp ‘Rock City’ werd genoemd. Langs de kant van de weg zaten honderden mensen onder een schamel doek stenen in kleine stukken slaan. Niet alleen volwassen vrouwen of mannen, maar ook kinderen tussen 5 tot 10 jaar oud waren druk bezig met stenen te verkleinen. Zuivere kinderarbeid.

Dit terwijl er als het ware elk half uur een jeep van de Verenigde Naties voorbij reed. ’ s Avonds had ik dan gesprek met een VN-medewerkster. Wanneer ik haar dit verhaal voorlegde, en vroeg hoe dit kan in een land waar UNICEF zo sterk aanwezig is, keek ze me enigszins beschaamd aan en repliceerde dat in dit land wetten nog niet echt van tel zijn.

Wetten nog niet echt van tel… Dat deed me verdacht veel denken aan die andere Afrikaanse staten, zoals de Democratische Republiek Congo, Somalië en de Ivoorkust. De fierheid van de dag van onafhankelijkheid is begrijpelijk. Niettemin is het hopen dat de vastberadenheid van de Zuid-Soedanezen ervoor zorgt dat er niet weer een failed-state in de maak is.

Momenteel divergeren wel alle stemmen hiervan: UNMISS medewerkers krijgen brieven van rebellen die dreigen de hoofdstad aan te vallen, het conflict tussen de Lou Nuer en de Murle blijft aanhouden en –belangrijkst van al- de Zuid-Soedanese Staat is zo weinig geïntegreerd dat de ontwikkeling van militaire competitie tussen de verschillende staten met als doel centrale macht moeilijk wordt om tegen te houden. Althans, toch als we de monopoliseringstheorie van Norbert Elias mogen geloven.