Kunsteducatie in Brussel/kunsteducatie in The Big Apple

Het idee ligt al een tijdje te gisten in mijn hoofd. En het was meteen New York. Ook al blijkt vrijwilligerswerk in New York een heuse klus: zowat alle organisaties lopen over van de aanvragen van mensen die willen meehelpen in New York, voor welke reden dan ook. Vastberaden vond ik na een maandenlange zoektocht precies wat ik zocht: Urban Art Beat. Een organisatie gebaseerd op dezelfde visie als die van mij: er is een duidelijk klasseverschil als het over kunsteducatie gaat. De betere middenklasse blijkt als kind heel wat creatieve activiteiten aangeboden te krijgen, terwijl de lagere sociale klassen helemaal niet in contact komen met kunsteducatie. Zij proberen dat om te draaien, met workshops, stages, talentenwedstrijden, optredens en festivals.

Een fantastische eerste stap naar mijn doel en dus ging ik aan de slag. Ik begon langzaamaan een beeld te zoeken van wat me te wachten staat. Ook al is het voorbarig, het wordt vast grappig dit te herlezen binnen 12 weken. Krantenartikels, websites, hiphopnummers, alles doorzocht ik naar informatie over hoe mensen daar leven, muziek spelen, passie doorgeven,…Het beeld dat we hier krijgen over Amerika en New York blijkt langs de ene kant wat rose en aan de andere wat te zwartgallig. Het algemene idee hier is dat het met het racisme in Amerika wel meevalt. De realiteit blijkt echter anders. Wie de betere media in Amerika (en in het bijzonder New York) zal zien dat de segregatie daar toch ietwat diepere wortels heeft dan diegene hier in Europa.

Ondertussen probeer ik mijn agenda te vullen met couchsurfers in New York. Dat blijkt aardig mee te vallen. Ik krijg steevast vriendelijke antwoorden en vaak ook positieve. Zijn de New Yorkers echt zo “awesome”?